De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6) en verkrijgbaar bij de Bruna op het Muntplein.
Willeke: ‘Ja, ik kende die begrippen tot nu toe ook niet en dat had ik graag zo gelaten. Maar ja, je leest eens wat en dan loop je er min of meer per ongeluk tegenop. Het stond nota bene in Filosofie Magazine en dan vraag ik me toch af waar dat blad in hemelsnaam mee bezig is. U weet nu nog niet waar het over gaat, maar als u het wel weet, dan slaan bij u ook alle stoppen door.’
‘Ik hoop dat het me allemaal bespaard blijft. Ik heb drie kinderen en vier kleinkinderen, maar de jongste zoon is nog kinderloos. Dus ik houd mijn hart vast. Goed. Eerst maar die babymoon afhandelen’ Klik hier om de column ‘Gendercake en babymoon’ te lezen.
