Het afgelopen weekeinde was ik in Frankrijk, om precies te zijn in Tremblay-En-France. Tremblay-En-France is een voorstad van Parijs en ligt middenin het gebied waar het nu al zes dagen elke avond onrustig is. Jonge Franse immigranten zijn er avond na avond in een bitter gevecht gewikkeld met de politie. Dat soort kleine berichten in de journaals gaan negen van de tien keer voorbij zonder dat je er erg in hebt.Op vrijdagavond namen we per ongeluk even de verkeerde afslag en bevonden we ons tussen honderden jongeren die een rotonde bezet hadden en gespannen stonden te wachten op de dingen die komen gingen. Wonder boven wonder hadden ze geen enkele moeite om vier auto’s met Nederlandse kentekens uiteindelijk vrij baan te geven op de rotonde. Kennelijk hadden ze weinig behoefte buitenlanders te betrekken bij hun problemen.Terug in Nederland kan ik het niet echt van me afzetten. Al die verborgen ellende en al die agressie die steeds maar weer opduikt en een uitweg zoekt. We hebben het hier nog zo slecht niet als je het durft te vergelijken met andere situaties. Tussen al die aantoonbare ellende vind je in die voorsteden mooie staaltjes van moderne en gewaagde architectuur. De kunst is altijd en overal een manier om de ellende te ontstijgen. Kunst heeft een eigen weg.Het is natuurlijk heel interessant om de weg van de kunst te volgen en daar misschien onderweg nog het nodige van op te steken. Een tijdje geleden is er in Beverwijk een initiatief gestart dat Zwerfkunst heet. Kunstenaars leggen een kunstwerk te vondeling op een openbare plaats waar het opgeraapt en meegenomen mag worden door een voorbijganger. Het idee is vervolgens dat de tijdelijke eigenaar van het kunstwerk dat meldt en een verhaaltje schrijft in het weblog dat bij het project hoort. Na een maand legt de tijdelijke eigenaar het gevonden kunstwerk dan weer te vondeling of geeft het door aan een ander.Begin november start een dergelijk project ook in Nieuwegein. Diverse kunstenaars hebben al hun medewerking toegezegd en dus kunt u binnenkort kunst tegenkomen. Kunst om mee te nemen en een tijdje te bewonderen. Een veldonderzoek naar de wegen die kunst bewandelt; een initiatief dat ik met belangstelling zal volgen. Zwerfkunst heeft, denk ik oprecht, in de Parijse voorsteden nog geen voedingsbodem. De strijd om het naakte bestaan laat niet toe dat je oog hebt voor mooie architectuur of goed bedoelde kunst.Het leven is een kwestie van passen en meten. In ons dagelijks leven hoeven we ons nauwelijks bezig te houden met overleven en alles wat daarbij hoort. In onze omgeving is er gelukkig wel plaats voor zwerfkunst en andere initiatieven op kunstgebied. Ik voel me bevoorrecht dat ik kan en mag leven in zo’n omgeving. Kunst is mijn ziel en zaligheid, mijn dagelijks bestaan. Er zijn dagen dat ik denk dat kunst de zin van het bestaan omvat.Op dat soort momenten is het goed om ook de kleine berichtjes te zien en te lezen. Dat maakt je dan weer voor even bewust dat de strijd om te overleven nog op tal van plaatsen belangrijker is dan kunst aan de muur. Een vorm van relativering die ook helder maakt waarom je hier, in Nieuwegein, mag genieten van al het moois dat het leven te bieden heeft.Afrodite