Het schijnt zo te zijn dat de premies van de nieuwe ziektekostenverzekering nu bekend zijn. De komende weken gaan we dus allemaal als bezetenen aan de gang om een vergelijkend warenonderzoek te doen. Waar krijgen we de meeste zorg voor het minste geld. De overheid heeft, om het warenonderzoek wat status te geven, de voorwaarden zo geformuleerd dat het een spel wordt met een hoge inzet.Natuurlijk wordt het geen puinhoop, want minister Hoogervorst heeft er zelfs zijn functie aan opgehangen. Wordt het onverhoopt – hoezo onverhoopt? – toch een bron van ellende en chaos, dan vertrekt hij als minister. Dat op zichzelf maakt het natuurlijk aantrekkelijk na te denken over hoe we chaos kunnen creëren.Helaas, zoals wel vaker met ogenschijnlijk prachtige aanbiedingen, is de werkelijkheid veel minder spannend. De meeste mensen zullen braaf het aanbod van hun huidige verzekeraar accepteren met als belangrijkste argument dat het allemaal zo snel moet, dat het onduidelijk is en dat zij door de bomen het bos niet meer zien. En ach, dat miljoen mensen dat hun zorgtoeslagformulier – een absolute aanwinst voor het scrabblespel – niet op tijd heeft ingeleverd; de zorgverzekeraars hadden dat al ingecalculeerd.De herziening van het ziektekostenstelsel wordt gepresenteerd op dezelfde manier als een nieuwe tv-show. Nog meer spektakel, opwinding en vol met nieuwe kansen. In feite is het gewoon een uiterst goed voorbereid toneelspel voor een stel Haagse heren en dames. Oude wijn in nieuwe zakken en uiteindelijk wordt de zorg er natuurlijk geen stuiver goedkoper van.Oude wijn in nieuwe zakken is in de kunst een gerespecteerde stroming. Een aantal mensen heeft er zelfs kapitalen mee verdiend. Het imiteren van de stijl van oude meesters is een kunst op zichzelf. Je moet als kunstenaar het lef hebben jezelf geheel weg te cijferen en volledig op te gaan in de rol van iemand die al eeuwen geleden overleden is. Een uitdaging op zichzelf, zeker als je zou kiezen voor een imitatie van Michelangelo. Hoewel hij al bij leven meer geld verdiende dan veel tijdgenoten, leefde hij als een vrek en zwerver.Zorg en kunst hebben wel meer raakvlakken. In beide disciplines vind je bovenmatig betrokken en bevlogen mensen, wonderbaarlijke prestaties en inderdaad ook soms mensonterende situaties. Kunstenaars behoren niet zelden tot de groep mensen die bij revoluties en staatsgrepen hard worden aangepakt. De mensen in de zorg liggen altijd onder vuur. Er is dan ook, in de loop der eeuwen, een soort lotsverbondenheid ontstaan tussen deze twee groepen van creatieve en hardwerkende mensen.Met gebrek aan middelen komen tot ongekende kwalitatieve hoogten is het credo van zowel de zorg als de kunst. Ik heb dan ook ongekend veel respect voor mensen in de zorg. Lange uren, weinig materiële beloning en niet zelden het luisterend oor voor onmetelijke ellende. Het zal je vak maar zijn. Als je er dan ook nog vol overtuiging voor gekozen hebt, ben je voor mij een absolute kanjer.Als ik dan, in een auto van toch een vrij recent bouwjaar, onderweg van Vianen naar huis, de zon zie ondergaan in een pracht en macht die alleen maar terug te vinden is in dit jaargetijde, als ik dan stiekem denk aan hoe ik morgen mijn penseel laat landen op het maagdelijke linnen, dan realiseer ik me dat het vele malen eenvoudiger is om kunstenaar te zijn.Afrodite