Zomertijd

Puffend en steunend geven we ons langzaam maar zeker over aan de warmte van de zomer. Een periode waarin weinig doen een favoriete bezigheid is. Je merkt aan alles dat we ons voorbereiden op de vakantie. De ‘Summersale’ van het KCN is in aantocht, een schaduwrijke plek om even te genieten van een bijzondere expositie.Typisch weer voor de geboorte van alweer een prinsesje. Ik heb net gehoord dat ze Alexia Juliana Marcella Laurentien heet. Een hele mondvol, maar vanzelfsprekend een vorstelijk rijtje. En nee, Alexia is geen verwijzing naar de halfzus van Willem Alexander. Je vraagt je af hoe mensen op dat soort gedachten komen.De cultuur staat volop ter discussie op de televisie. De publieke omroepen moeten weer eens hervormd worden omdat politiek Nederland er geen crisis voor over heeft. Dan creëer je de crisis toch gewoon in omroepland. Tegelijkertijd zien we de geboorte van het kindje van John de Mol. Talpa slaat haar vleugels uit. Een beproefde formule zeggen ze. Deels oude wijn in nieuwe zakken, deels nieuw en experimenteel.Grappig dat we het allemaal gelaten over ons laten komen. Er is natuurlijk niemand die gelooft dat de Mol geen verborgen agenda heeft. Die televisiezender kan hem eigenlijk gestolen worden, hoewel hij bij hoog en bij laag beweert dat televisiemaken zijn ziel en zaligheid is. We weten toch allemaal dat zijn doel is om via de televisie ons te verleiden tot het betalen voor producten waar we niet omgevraagd hebben.Het mogelijke tegenwicht door de publieke omroepen wordt prettig ondermijnd door de regering. Daar zijn we mooi klaar mee. Straks hebben we nog meer keuze. De zenders zijn bijna niet aan te slepen. Toch heb ik het gevoel dat televisie veel van haar impact aan het verliezen is. Vroeger zaten mensen aan de buis gekluisterd omdat het een venster op de wereld gaf. Denk maar terug aan de begindagen, de tijd dat je bij de buren ging kijken naar de moord op Kennedy en Ja Zuster, Nee Zuster.Tegenwoordig is het niet zonder risico als je bij een willekeurige televisiebezitter aanbelt met de vraag of je even mag meekijken. Je moet toch al snel rekenen op bruuske afwijzing, om over erger maar niet te spreken. Ons huis is onze vesting geworden, waar we nog maar weinig mensen toegang verlenen. Televisie is ook al lang niet meer het medium voor de overdracht van kunst en cultuur.De Nederlandse televisie zit in het slop. Dat geldt overigens ook, eerlijk gezegd, voor andere monumenten zoals de BBC. Ik vraag me af waar we de verkeerde afslag genomen hebben. Het ligt voor de hand de schuld te geven aan de commercie. Die vraagt om een platform waarop zij hun producten kunnen aanbieden. Ligt het nou aan mij of is het werkelijk zo dat we ons zo simpel in de luren laten leggen? Gaan we inderdaad op basis van de reclames naar de winkel om onze boodschappen te doen?Als dat werkelijk zo is, kunnen we misschien beter een deal sluiten. Die reclame betalen we mooi in de vorm van prijsverhogingen. De producent draagt daar echt niks aan bij. Er moeten dus betere oplossingen zijn, waarbij we als consument beter tot ons recht komen.Geen reclame meer op de televisie en gewoon lagere prijzen. Als het niet zo warm was, zou ik me er druk over kunnen maken.Afrodite