‘Vreeswijk was niet koningsgezinder dan andere dorpen of steden. Overal is wel een Julianaweg, een Emmaweg of een Wilhelminastraat. In de Tweede Wereldoorlog mochten straten of gebouwen geen namen hebben van levende leden van het Koninklijk Huis. De Emmaweg in Vreeswijk mocht wel, want Emma was dood. De Wilhelminastraat werd de Vaartstraat. De Julianaweg werd de Willem de Zwijgerstraat. Van de Prinses Beatrixsluis werden de letters afgehaald en heette voor een aantal jaren Oostersluis. Na de oorlog werd alles weer teruggedraaid’ zo schrijft Rina Copier in haar oproep via de Oranjevereniging Vreeswijk om ludieke foto’s te maken op en bij het Julianabankje in Vreeswijk tijdens Koningsdag.

Het Julianabankje op de Dorpsstraat in Vreeswijk

Haar zonen zeggen over Rina: ‘Ze heeft een historische tik. Het is lastig, maar niet gevaarlijk.’ Rina Copier van den End (82) weet (bijna) alles over de geschiedenis van Vreeswijk. Ze woont er haar hele leven. Werkte als vakleerkracht handenarbeid. Schreef vele boekjes over het leven in Vreeswijk door de jaren heen en gaf er rondleidingen.

Vreeswijk heeft iets Koninklijks wat de meeste andere steden of dorpen niet hebben. En dat is het Julianabankje. Die bank kwam er ter gelegenheid van het huwelijk van Juliana en Bernhard. Zij trouwden op 7 januari 1937. De bank is ontworpen door gemeentearchitect Cornelis de Graaf. Onder grote belangstelling werd de bank een paar maanden na het huwelijk in gebruik genomen. In de volksmond kreeg het bankje al snel de naam Julianabankje.

Rina: ‘Toen ik jong was, in de jaren ’50 en ’60, was het bankje een hangplek voor jongeren. Jan van Dijk, bijgenaamd Jan de Cowboy, zat er ’s avonds vaak met zijn gitaar en de jeugd zong met hem mee. Ik herinner me dat ik meezong met ‘er hangt een paardenhoofdstel aan de muur.’ Dat waren nog eens tijden. Het was in die tijd heel normaal dat je ’s avonds nog een wandelingetje maakte. We liepen dan van ‘laag’ (Barbarakerk) naar ‘hoog’ (Julianabankje).’

Ondanks de vele bezoeken en de liedjes ging het niet goed met het bankje. Door verwaarlozing trad het verval in. Ook de bij de bank geplante boom overleefde het niet. Het was Simon van der Sluiszen die begin jaren tachtig het initiatief nam om de Julianabank opnieuw te bouwen. Dat kon, want de originele tekeningen waren bewaard gebleven. Zo kon het bankje exact nagebouwd worden. De drie oranjeschildjes (de J, de B en de datum) zijn de originele schildjes.

‘Later merkte ik tijdens het geven van rondleidingen dat men niet op de hoogte was van het bestaan en de geschiedenis van het Julianabankje. Als u in het dorp loopt, ziet u aan het einde van de Dorpsstraat de ophaalbrug. Daar staat het bankje. Als u bij het bankje bent, zing dan maar zachtjes een liedje. Dat is ‘ie gewend…..’ aldus Rina Copier van den End.

De Oranjevereniging Vreeswijk daagt jong en oud uit om tijdens Koningsdag een leuke, ludieke foto te maken op het Julianabankje en het te plaatsen op de Instagram pagina @oranjeverenigingvreeswijk. Na Koningsdag zal een winnaar bekend gemaakt worden die een leuke prijs zal ontvangen namens de Oranjevereniging in Vreeswijk.