Zomaar ergens in Nieuwegein. Je loopt, je ziet, je fantaseert. Over dingen, personen, gebeurtenissen of wat dan ook. De één legt het vast in een foto, een ander met woorden. Niet zomaar woorden maar allemaal zijn ze gelijk. Er is geen hoofdletter te bekennen bij de Nieuwegeiner Ton de Gruijter. Geen woord staat boven een ander. Ton is dichter en heeft nu ook een rubriek op De Digitale Stad Nieuwegein.
Ton: ‘het oudste beeld in de gemeente nieuwegein is het monument voor de gevallenen. namen van hen die vielen gebeiteld in de sokkel, het beeld zelf vol symboliek met betrekking tot vrede en het afleggen van onvrijheid. wees eerlijk, we staan er in het dagelijks leven niet bij stil. vrijheid is net zo vanzelfsprekend als ademhalen. maar dat geldt niet voor onze ouderen, ouders, grootouders. zij hebben hier meegemaakt wat we nu slechts van journaalbeelden kennen als iets wat elders op de wereld voorkomt. vrijheid vanzelfsprekend? wellicht, maar o zo belangrijk. en wat belangrijk is, moet je respecteren, moet je bij stil staan, moet je koesteren en als diepe, diepe waarde aan je omgeving en kinderen doorgeven. noem de oorlog zo u wilt geschiedenis, vrede en respect dienen van alle tijden te zijn.’ Klik hier om naar ‘woordenwisseling met nieuwegein’ te gaan. Deze week: ‘ik sta hier twee minuten stil.’
