Piemonte ligt onder een wit dekentje …. zo’n 50 cm hagelwitte sneeuw heeft alles bedekt. Heel mooi om te zien, gisteren hebben we er heel erg van genoten. Het is de eerste neerslag sinds begin november. Klagen mogen we dan ook niet. We hebben vorige week nog heerlijk buiten geluncht. Maar goed …. sneeuw dus. Iedere keer weer ziet ons terrein eruit als een sprookje. Het is dan ook muisstil, je hoort alleen af en toe het vallen van de sneeuw van de takken. Die buigen gevaarlijk om en als de sneeuw dan moet je er niet onder staan. Het nadeel van deze mooie sneeuwperiode is dat we dus niet mobiel zijn.
Gelukkig kan Riccardo beneden in het dorp bij vrienden slapen, hij kan dus gewoon naar school. De scholen zijn hier wel op ingesteld, de lessen staan op een laag pitje. Mario en ik zijn vanochtend begonnen aan het vrijmaken van onze eigen weg. De gemeente maakt wel schoon, maar er is zo veel gevallen dat het wel even duurt voordat ze hier komen. En wij willen ze niet op ons eigen terrein, er ligt teveel grind en als ze daar met hun grote machines gaan schoonmaken is het grind twee meter de berm in gereden. Dus dat steile pad doen we zelf,met de hand en de schep en de bezem, ach het is ongeveer 50 meter, maar wat een werk zeg. We hebben 6 uur gewerkt en zijn op de helft. Morgen verder en dan hopelijk komt er geen sneeuw meer. Het is voor mij een oefening, ik ben de laatste weken intensief bezig met mijn conditie en het verbeteren van de stramheid van mijn voet. Op deze manier lukt dat wel, ik voel me al veel fitter en mijn voet is al veel meer flexibel.
De boekingen gaan de laatste paar weken gelukkig wat beter, het was angstig stil hoor de maanden november en december. Wel heel leuk te melden dat we nu meer boekingen uit Belgie hebben dan uit Nederland, het is nu dus 1-0 voor de Vlamingen. Ook al een paar keer een aanvraag gehad over het culinaire arrangement, daar ben ik heel blij mee.
Het maandblad ‘de smaak van Italie’ is in januari uitgekomen met een nieuwe druk van het boek b&b en chambre d hotel. Wij staan er ook weer in. Ook hebben we deelgenomen met een bijlage van ‘101 nachten’, die ook uitkomt samen met het maandblad van ‘de smaak van Italie.’
Afgelopen vrijdag is er een tweede aardbeving in noord Italie geweest, 5.4 op de schaal van Richter, het centrum was in Parma. Maar ik voelde het wel degelijk, poes Luca sprong uit zijn mandje en onze grote staande klok begon te wiebelen. Ik was alleen thuis, best eng was dat. Maar er was niets aan de hand, geen schade gelukkig. Het is de tweede aardbeving in een paar dagen, laten we hopen dat de Italiaanse laars nu tot rust komt, zich lekker gaat voorbereiden op het komende voorjaar, als alles weer uit de winterslaap is en de weelderige geuren van de bloesem weer tot iedereen doordringen.
