Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Lobke van Kommer.
Arend Bloemink: ’Dáár is ze’, zo wijzen een paar jolige Oosterlichtstudentes me op Lobke wanneer ik de hal van het gelijknamige College binnenloop. ’Háár moet je hebben!’ Maar voor ik me in ‘haar’ richting draai om naar ‘haar’ toe te gaan, komt ‘zij’ me al breeduit lachend tegemoet. Lang, slank, stralend, zelfverzekerd. Dat is het Portret Van Deze Week. Wáár wil je op de foto, vraag ik haar nadat we elkaar de hand hebben geschud. En dan, omdat Lobke stelt dat dat haar niet uitmaakt, gaan we naar buiten, de herfstzon in. Op de voet gevolg door dezelfde, nu giechelende, studentes. Op mijn vraag of zij óók op de foto willen, giebelen ze van nee. Oké, ook goed.
‘Wanneer ik vervolgens de camera juist heb ingesteld en de eerste opname heb gemaakt, staat Lobke op. Ze verkeert in de veronderstelling dat we klaar zijn… Neenee, zo werkt dat niet. Om enige spontaniteit in de foto’s te krijgen, om wat verschillende gezichtsuitdrukkingen te kunnen vastleggen, maak ik meestal een hele serie foto’s, zo leg ik uit. Geen probleem voor Lobke. Zij zit, staat, springt, praat, lacht, lacht en lacht. En ik maak foto’s. Tot slot maak ik ook nog even snel een foto van Lobke als ze uitgelaten pal voor haar studiegenoten staat te springen. Maar díe foto’s blijven voor de pen.nl-bezoeker verborgen. Die zijn alleen voor Lobke!’
Klik op het cameraatje hieronder en lees in haar reacties op de vijf (altijd dezelfde) vragen wat Lobke van Kommer zoal doet en wat zij onder vindt van en over Nieuwegein.
