Vraagt u zich wel eens af wat dat nu weer voor een wilde plant of onkruid is, in de tuin of de berm of ergens tussen het gras in het park in Nieuwegein? Of wat dat voor een paddenstoel is? Of wat daar nu weer kruipt of vliegt, soms zelfs in huis?
De Nieuwegeinse natuurliefhebber Udo Tenge beschrijft iedere week een plantje, zwammetje of beestje dat u ergens kunt tegenkomen. Ook heeft hij een eigen website. ‘Ik ga voorlopig door met de watervogels, daar hebben we er nog al wat van in Nieuwegein. Over een paar maanden hoop ik dan weer op zoek te gaan naar plantjes, al dan niet gewervelde beestjes en heel af en toe een zwammetje‘ aldus Udo.
Udo: ‘De meerkoet is een veel voorkomende watervogel in Nieuwegein. Uiterlijk is deze merendeels zwarte vogel vooral zwart, met een witte puntsnavel die er uit ziet als een wit opzetstuk met een bord voor de kop. Zo’n soort snavel heeft ook het waterhoentje, maar het opzetstuk is knalrood. Ondanks die snavel worden meerkoetjes nog wel eens verward met het waterhoentje, maar het metalige tikgeluid van vooral de man-meerkoet is keihard en typerend, ook op 50 meter afstand.’
‘Het nest van een meerkoet is doorgaans een hoop drijvend gras en riet, verankerd aan rietstengels. In het midden troont moeder meerkoet en laat zich niet zomaar wegjagen door brutale voorbijgangers. De jonge meerkoetjes blijven bij moeders tot zij vrijwel even groot zijn als een volwassen exemplaar, als zij dan nog in leven zijn want er dwaalt nog wel eens een kuikentje af, en eenzame jonkies zijn al snel het slachtoffer van rovers.’
‘Een eendenjager vertelde mij ooit dat meerkoetjes het schieten niet waard waren, omdat het vlees een vieze smaak had. Dat is wel even anders met eenden, die smaken lekker. Vandaar de talrijke “eendenkooien” die ooit in het “Hollandse landschap” te zien waren.’
