Vandaag is de eerste van de twee-wekelijkse rubriek: ‘Vrijwilligerswerk, ja natuurlijk’ on-line gegaan van getogen en betrokken Nieuwegeiner René Verbrugge. Eén van de pijlers waar non-profit organisaties op steunen zijn hun vrijwilligers. Hoewel veel Nieuwegeiners actief zijn als vrijwilliger blijkt het werven en houden van deze veelgevraagde groep toch een grote uitdaging. Hoe dat het beste kan is geen intellectuele uitdaging, maar een praktische kunst die sommige organisaties heel goed kennen. ‘We kunnen dus leren van de besten’ aldus René.
René Verbrugge: ‘Zo’n succesvolle organisatie in Nieuwegein is Handjehelpen. Daarom zes vragen aan Tineke de Vink, die bij Handjehelpen als regiocoördinator vrijwilligers matcht met mensen met een hulpvraag.’
1) Hoe stel je realistische eisen aan vrijwilligers? Dus niet te hoog en niet te laag
‘Door concrete en haalbare eisen te stellen, creëren we een omgeving waarin vrijwilligers zich gewaardeerd voelen en succesvol kunnen zijn in hun rol. Allereerst moet een vrijwilliger gemotiveerd zijn om iets voor een ander te betekenen. Welke motivatie dat is kan voor iedereen verschillend zijn. Iets betekenen voor een ander hoeft niet ingewikkeld te zijn. Er voor iemand zijn, niet alleen fysiek maar echt met aandacht. Een noodzakelijke eis is dat onze vrijwilligers een VOG (verklaring omtrent gedrag, afgegeven door Dienst Justis) kunnen overhandigen.’
2) Wat kun je doen om vrijwilligers vast te houden?
‘Net als ieder ander willen vrijwilligers zich gehoord en gewaardeerd voelen voor hun inzet. Bij Handjehelpen proberen we dit op verschillende manieren te realiseren. Alle vrijwilligers zijn gekoppeld aan een regiocoördinator zoals ik, die op maat telefonisch contact heeft met de vrijwilliger. Dit persoonlijke contact is belangrijk om beter in te kunnen spelen op de behoeften en te zorgen dat ze zich ondersteund voelen in hun rol.’
‘Omdat onze vrijwilligers vaak 1-op-1 met de hulpvragers werken, ontstaat er niet vanzelf een grote gemeenschap van vrijwilligers. Dit kan soms als een gemis worden ervaren. Om die reden organiseren we twee keer per jaar een budgetvriendelijk uitje, zodat vrijwilligers de kans krijgen om elkaar te ontmoeten, ervaringen uit te wisselen en zich meer verbonden te voelen met de organisatie en hun collega-vrijwilligers. Ook vinden we het belangrijk dat onze vrijwilligers van ons horen hoe ongelooflijk belangrijk hun inzet is voor hun hulpvrager en zijn/haar omringende zorgsysteem én voor de algehele binding in de samenleving. Daarnaast organiseren we trainingen en lezingen waar vrijwilligers elkaar kunnen ontmoeten en ze van professionals horen hoe belangrijk de inzet is van hen als vrijwilligers.’
3) Helpen onkostenvergoedingen bij de werving?
‘We bieden kleine vergoedingen. Toch maken maar weinig vrijwilligers hier gebruik van, wat suggereert dat de financiële tegemoetkoming niet de grootste motivatie is voor onze vrijwilligers.’
4) Welke taken en functies blijken gewild bij belangstellenden?
‘Vrijwilligers waarderen contact met een hulpvrager die flexibel kan afspreken, zodat ze hun eigen agenda beter kunnen beheren en hun vrijwilligerswerk kunnen afstemmen op andere verplichtingen. We merken dat hulpvragers die wekelijks contact willen op vaste dagen en tijdstippen een kleinere kans hebben op het vinden van een vrijwilliger. Wat voor maatjesvragen gewild zijn, is moeilijk te zeggen. Elke match is maatwerk. Ik luister vooral naar wat voor de hulpvrager het verschil zou maken in zijn of haar leven. Want daar zit vaak de echte vraag.’
5) Wat is jullie successcore bij de werving? Hoe meten jullie dat? En hoe sturen jullie bij als het succes te laag is?
‘We houden onder andere bij hoeveel vrijwilligers zich aanmelden, hoeveel daadwerkelijk aan de slag gaan en hoe lang ze betrokken blijven. We verzamelen feedback van zowel vrijwilligers als hulpvragers om inzicht te krijgen in hun ervaringen en de effectiviteit van ons wervingsproces. Waar kan, verbeteren we onze werkwijze of voorlichting. Maar eigenlijk zit het echte succes in het maken van een betekenisvolle match. Dat een hulpvrager zich weer meer verbonden voelt met de maatschappij, mee kan doen, beter in zijn vel zit.’
6) Is er sprake van concurrentie bij de werving van vrijwilligers? Hoe onderscheiden jullie je van de concurrentie?
‘Hoewel er verschillende vrijwilligersorganisaties actief zijn, vullen ze elk specifieke hulpvragen in die uniek zijn voor de gemeenschap. Als vrijwilliger bij Handjehelpen doe je altijd iets samen met de hulpvrager. Onze hulpvragers zijn kinderen, en ouderen volwassenen met een chronische ziekte, beperking of gedrag dat om extra zorg en aandacht vraagt. Wij zijn er ook voor (overbelaste) mantelzorgers. We bieden ondersteuning in de thuissituatie. In de meeste gevallen koppelen wij één hulpvrager aan één vrijwilliger of stagiair. Bij elke koppeling staan de wensen en behoeften van de hulpvrager en vrijwilliger centraal. Onze werkwijze kenmerkt zich door deskundigheid, betrokkenheid, zorgvuldigheid en enthousiasme.’
Conclusie?
Mij lijkt dat Handje Helpen vrijwilligers stuurt op motivatie en altijd maatwerk levert. Een duidelijke missie. Laat het mij weten (r.w.verbrugge@casema.nl) als je wilt reageren. Ook krijg ik graag ideeen voor columns over succesvolle vrijwilligers en non-profits.
