Wat doe je met een zorgsysteem dat overbelast is en waarin personeel steeds moeilijker te krijgen is? Dan kan je nóg harder werken en nog meer overuren maken, maar je kan ook kijken of slimme technologie je kan helpen. Tenminste, dat is de overtuiging van Zorgspectrum locatie De Kuifmees in Nieuwegein.
André Klarenbeek met zijn horloge die zijn locatie laat weten aan het personeel
“Niet alleen bij ons, maar overal in de zorg zie je personeelstekorten ontstaan. Normaal gesproken komen cliënten binnen en dan nemen wij alle zorgtaken over, maar dat is niet meer houdbaar”, benadrukt projectleider Najla van Veen. Maar met technische hulpmiddelen kunnen ze cliënten beter in de gaten kunnen houden zonder dat hiervoor meer personeel nodig is.
In dit verzorgingstehuis ‘praten’ de muren, hebben cliënten een horloge die hun locatie weggeeft en als alarmknop dient, en is medische apparatuur voorzien van een tracker. Waarom? “Het scheelt tijd die we nu kunnen gebruiken voor het geven van goede zorg”, zegt Van Veen.
Zorgorganisaties Vecht en IJssel in Utrecht en ZorgSpectrum in Nieuwegein werken hierbij nauw samen. Technieken die werken, worden met elkaar, maar ook met andere zorginstellingen gedeeld, onder meer via een podcast.
Met elkaar
Mantelzorgers, familie en de cliënt zelf worden nadrukkelijk betrokken bij het hele proces. Want wat vinden zij belangrijk? Onder meer dat de betrokkenen meer gebruik maken ieders netwerk en dat personeel meer tijd heeft voor de cliënt. Een mantelzorger die een aantal keer per week met de cliënten wil koken? “Graag! Dat is gebruik maken van je netwerk”, stelt Monique van Rijn, manager Zorg en Welzijn bij De Kuifmeester.
In elke kamer staat een beeldscherm om te bellen, zodat cliënten veel gemakkelijker aan voortgangsgesprekken kunnen deelnemen en met familie kunnen bellen. “Want waarom zit de bewoner nooit bij de bespreking van een behandelplan, vroegen wij ons af”, aldus Van Veen.
Technologische snufjes
Elke cliënt draagt een horloge met een alarmknop, waarmee het personeel hem of haar kan traceren. Slimme sensoren aan het plafond geven door als iemand uit bed is. “Per persoon bekijken we of het nodig is om de camera op de kamer aan te zetten, zodat we meteen kunnen zien of iemand op een stoel zit of op de grond is gevallen”, zegt Van Rijn. Het personeel kan, als de cliënt dat wil, via een speaker in de kamer met een medewerker praten.
Cliënten kunnen zich vrij begeven over de verschillende etages. Sommige mensen hebben toegang om de lift te gebruiken en anderen weer niet. André Klarenbeek (74) is cliënt en blij met zijn horloge: “Het is gezelliger en makkelijker. Je voelt je niet zo opgesloten.” Een cliënt komt met zijn hond naar beneden gelopen. “Hij mag alleen naar buiten om zijn hond uit te laten”, zegt Van Rijn.
Niet alleen cliënten, maar ook spullen zijn in dit verzorgingstehuis goed vindbaar. Apparaten zijn voorzien van een tracker, waardoor lang zoeken naar spullen verleden tijd is. Zorgbegeleider Melanie van der Vlist: “Hier was ik soms wel een uur per dag aan kwijt.”
Controle
Een belangrijk voordeel van de elektronische surveillance is dat medewerkers niet voortdurend elke kamer moeten controleren of alles daar nog in orde is. Personeel kan nu vanaf de begane grond ook de bovenste verdieping in de gaten houden. Dat scheelt tijd, maar soms ook stress bij cliënten. “Mensen kunnen onrustig en angstig worden als iemand ’s nachts de kamer binnenkomt”, zegt ze.
Is het een vorm van bezuinigen? “Deze innovaties zijn niet bedoeld als manier om mee te bezuinigen of een medewerker mee te vervangen”, zegt Van Veen. Het is bedoeld om de werknemer in de ‘positie te stellen’ om alle aandacht te kunnen geven aan bewoners. “Zodat ze meer tijd voor persoonlijke aandacht hebben” zegt ze.
Personeel efficiënter inzetbaar
Wel is het mogelijk om een andere mix aan personeel aan het werk te zetten. Bijvoorbeeld als een verzorgende niveau 2 tijdens een nachtdienst een cliënt met een wond tegenkomt. “Het moet mogelijk worden om met een slimme bril mee te kijken, zodat een professional op afstand kan vertellen hoe de verpleegkundige de wond moet behandelen. “Je creëert een flexibele schil met deze nieuwe technieken”, zegt Van Rijn.
Van der Vlist is blij met alle nieuwe snufjes. Normaal gesproken is ze soms wel een uur per dag bezig met het zoeken van apparatuur: “Je merkt dat de bewoners rustiger zijn, omdat wij dat ook zijn.”
