Een bijzonder gebouw is Fort Vreeswijk. Het is eeuwenoud, er huist niet voor niets een museum. Nu krijgt het ook allerlei moderne functies: een huisartsenpraktijk, een kinderdagverblijf, thuis- en buurtzorg, een dorpshuis met zalenverhuur en een goed geoutilleerde keuken. Verweij Elektrotechniek uit Nieuwegein zorgt ervoor dat de installaties net zo actueel worden.

“Alle techniek die voorheen in het pand zat, is er helemaal uitgehaald voor wij aan de slag gingen. Daardoor konden wij alles opnieuw opbouwen”, vertelt Jeroen van ’t Pad, die namens Verweij de eerste monteur is bij dit project. Van ’t Pad en zijn mensen hebben een compleet nieuwe elektrische installatie aangelegd voor het aannemersbedrijf, dat de renovatie uitvoert. Bij zo’n installatie horen in dit geval alle kabels en (loze) leidingen in het hele gebouw, nieuwe (led)verlichting, nood- en buitenverlichting. Bovendien heeft Verweij de nutsaansluitingen verplaatst, nieuwe verdeelkasten neergezet, brandmeldontruimingsinstallatie en inbraakbeveiliging geïnstalleerd en een datanetwerk aangelegd. Daarnaast wordt in het museum op zolder onderhoud uitgevoerd aan de elektrische installatie. Hoewel het pand kaal gestript was, bleek het niet bepaald een eenvoudig klusje. “Bij de renovatie van een monument is niks standaard, dat weet je van tevoren. Je kunt niet zomaar een gat in een muur boren, dan tast je het gebouw aan. Maar al zou het mogen, dan het heeft vaak geen zin omdat de oude stenen van binnen hol kunnen zijn. Daar kun je geen lamp aan ophangen.”

Paul Volgering, projectleider bij Verweij Elektrotechniek, kent de geschiedenis van het Fort Vreeswijk dat al in 1672 voor het eerst genoemd werd. In de 18e en 19e eeuw is het verdedigingswerk, onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie, diverse malen ver- en herbouwd. “Het gebouw heeft als extra moeilijkheid dat het uit minstens drie heel verschillende bouwstijlen bestaat. In de loop der jaren is steeds een stukje bijgebouwd, daardoor ontstaan er bijvoorbeeld hoogteverschillen in plafonds. We konden dus geen kabelgoot trekken, maar moesten met kabels in slangen de hoogteverschillen overbruggen.”

Monteur Van ’t Pad vult aan: “We moesten op elke muur goed nadenken over hoe elk pijpje gaat lopen. Het is geen kantoorpand waar je recht omhoog kunt. De balken in elk stuk van het gebouw lopen weer anders. Dat soort uitdagingen vind ik het leukste aan dit soort werk, het is eigenlijk één grote puzzel.” Dat geldt ook voor het werk in de Oudheidskamer die op zolder huist. “Het museum blijft gewoon ingericht zoals het nu is, de collectiestukken blijven merendeels staan. Daar moeten wij tussendoor werken en zorgen dat de soms aan elkaar geknutselde elektriciteitsleidingen weer veilig zijn en de brandveiligheid gegarandeerd kan worden.”

Eind november kunnen de oude en nieuwe ‘bewoners’ het pand weer betreden. Dan kan de EHBO-vereniging oefenen in een door hanglampen goed verlichte grote zaal van het dorpshuis. Dan kunnen de speakers worden aangesloten via de aangelegde (nu nog loze) leidingen. Dan kan de kookclub zich uitleven in de keuken en de kinderen kunnen veilig spelen bij het dagverblijf. Geschiedenisliefhebbers kunnen weer terecht in het museum. En mensen die zorg nodig hebben kunnen naar de huisarts en de buurt- of thuiszorginstellingen in het gebouw. Mede dankzij het werk van Verweij Elektrotechniek.