Vervolg onderhandelingsaccoord 2002 – 2006

"De verschillen tussen de partijen zijn veel kleiner dan tussen de politiek en het ambtelijk apparaat." Na het verhaal over wat er fout ging met het onderhandelingsaccoord 2002 – 2006 en de uitleg wat er wel belangrijk is, blijft de vraag hoe politiek en organisatie moeten samenwerken. Hierbij een aanzetje!In principe is een gemeente een procesorganisatie. Soms zijn er projecten. Elk project bestaat altijd uit vier fases.1) Vaststellen wat je wilt bereiken; 2) hoe dat gedaan moet worden,; 3) wie dat gaan doen;4) uitvoering en controle.De punten hebben een hiërarchische volgorde. Punt 1 bepaalt punt 2 en zo verder. Zonder punt 1 kan er dus niets. Natuurlijk zijn er al een heleboel lopende processen die volledig in fase 4 opereren. Daar kijkt de raad op afstand naar en soms dichtbij afhankelijk van het proces en of klachten daarover. Maar nieuwe projecten moeten via bovenstaand schema geregeld worden. Zijn het nieuwe activiteiten dan beslist de raad. Is het een project om een bestaand proces te verbeteren dan bepaalt de organisatie zelf waarbij de grenzen liggen bij kosten en nut en het budgetrecht van de Raad. Ingeval van twijfel gewoon de Raad even mee laten kijken.In feite liep het niet zo en ontwikkelt de organisatie beleid zonder eerst een fase 1 af te stemmen met de Raad. Het College geeft goedkeuring waarna de Raad, die het College niet wil laten vallen, met het voorstel instemt. Binnen het college wordt het krachtenveld gedomineerd door de organisatie. De politiek heeft dus geen zeggingskracht. Dat is haar eigen schuld. Drie nieuwe wethouders en één met een jaartje ervaring en gezamenlijk niet echt voorzien van toereikende bagage voor het hanteren van de enorme problematiek waar Nieuwegein voor staat, geeft problemen.Dat gaat van de naïeve manier van onderhandelen met Corio tot de volledig overbodige nota’ en stukken als Structuurnota, Woonvisie, Toeristennota, en structurele vergissingen als Nieuwegein Kiest en de daardoor al even naïeve bezuinigingsoperaties. En dan hebben we het niet over uitvoeringsfouten van allerlei aard. Of het voortdurende monitoren van zaken wat, wanneer de organisatie haar werk goed kon doen, niet of nauwelijks nodig zou zijn.Wij vinden dat dit gezegd moet worden en we zullen het ook blijven zeggen! Het gaat niet om de poppetjes. Het gaat om de noodzaak tot veranderen. Het gaat om de vraag "hoe" deze stad met minder middelen kan blijven functioneren met behoud van leefbaarheid, welzijn en alles wat alle politiek partijen en heel veel burgers op de een of andere manier willen.Wat wil de VSP nu veranderen. Hoe je het draait of keert het is wel zeker dat 33 raadsleden gezamenlijk een grotere bagage hebben dan vier wethouders. Laten we daarvan gebruik maken! Laten we eerst vaststellen wat we willen op hoofdlijnen. Dan kom je weer op die 9 onderwerpen van vier jaar geleden. Maar we gaan geen 99 punten invullen. We gaan kijken wat bij die punten urgent is en wat behandeld kan worden, ook gezien de portemonaie van de gemeente. Waarschijnlijk kunnen we 88 punten schrappen en gaan we ons op de andere zaken concentreren. Zaken die belangrijk zijn, organisatorisch en financieel en waarvan we weten dat de inwoners van onze stad er betrokken bij zijn en er zich zorgen over maken!Wat we voorkomen moeten, is een nota zoals vier jaar terug die regelt dat de organisatie haar weg vervolgt terwijl de politiek die weg nog niet bepaald heeft! Zodoende kijken we dan naar feiten en of besluiten die weer energie vragen om teruggedraaid te worden. Dat kan nadelige gevolgen voor Nieuwegein hebben We moeten als raad gewoon de macht en de tijd nemen. Dat kan heel gemakkelijk en eensgezind. Immers de verschillen tussen de partijen zijn veel kleiner dan de verschillen tussen de politiek en het ambtelijk apparaat. Dat zal zich moeten instellen op de richtlijnen van de politiek. Wij feliciteren alvast de lijsttrekker die straks met het grootste aantal zetels boven water zal komen en we wensen hem of haar sterkte met deze nieuwe taak. We zullen graag helpen. Gratis!