park oudegein. op een heuvel is het kunstwerk ‘de dialoog’ ingericht (dat vond ik wat deftiger klinken dan ‘neergezet’). zuiltjes en balloons, vertelt het boekje ‘kunstroute nieuwegein’. de dialoog, zo vlak bij de wijk de doorslag waar de gemoederen wel eens oplopen, dat is handig. ieder mag het zelf weten, maar ik vind het er mooi uitzien, het gaat heel natuurlijk op in de omgeving, terwijl het zo anders van karakter is. steen, graniet zelfs, op een groene heuvel met bomen. graniet in het park! of zou het een teken aan de wand zijn? er wordt immers met zorg gesproken over de te verwachten vergrijzing van de stad.
vergrijzing
de heuvel in het park bewijst
er breekt een nieuwe steentijd aan
granietjes die in bloei gaan staan
het groen verdwijnt, de stad vergrijst
de grassen worden streng gewied
en weggeveegd met harde hark
we zijn voorzichtig met ons park
want daar ontluikt het grijs graniet
het wint hier vast aan duurzaamheid
graniet, beton en ander steen
komt langzaam door de bodem heen
de nieuwe tijd wordt voorbereid
en straks klinkt ‘weet je nog van toen?’
-twee oude mensen in gesprek-
‘het lijkt vandaag de dag zo gek,
maar vroeger was hier ook nog groen’
© ton de gruijter