Deze week een foto van Toen uit Jutphaas, om precies te zijn van de plek waar Nu de Prof. Aalbersestraat is. We gaven de foto van Toen mee aan onze fotograaf Jordi Jupijn voor het maken van de foto van Nu. Dit voor de bijna wekelijkse rubriek Toen & Nu op De Digitale Stad Nieuwegein. De foto van Toen is gemaakt in 1925, Nu bijna 100 jaar geleden!
De Prof. Aalbersestraat in Huis de Geer, Toen een buurtschap Nu een wijk in Nieuwegein. Toen vermoedelijk anders genaamd , de straat of beter gezegd zandweg. De woningen aan deze straat staan er Nu al weer een aantal jaren. De nieuwbouw aan de Prof. Aalbersestraat is in 1993 gereed gekomen.
De buurtschap dankt haar naam aan de buitenplaats De Geer, die tot 1905 gelegen was op de grond, waar Nu de Prof. Aalbersestraat ligt. Huis de Geer is enige tijd eigendom geweest van de adelijke familie De Geer. Na het overlijden van baron B.J. Lintelo de Geer van Jutphaas in 1903 is de buitenplaats gesloopt, zijn de bosschages en siertuinen gerooid en weilanden verkaveld.
Omdat de familie De Geer de buitenplaats in eigendom heeft gehad, menen veel mensen dat de naam van de buitenplaats te maken heeft met de naam van de eigenaren. Dat is niet juist! Huis De Geer stamt uit de 17e eeuw en is vermoedelijk gebouwd in opdracht van mr. Volkert van Goens, schepen van de stad Schiedam. Het krijgt de naam De Geer, omdat het gebouwd is op een gérend, schuin toelopend, driehoekig stuk land.
In de historie is de buitenplaats nog het meest bekend uit de Napoleontische tijd. Wanneer de Franse keizer Napoleon in 1811 met een gevolg van 18.000 manschappen (lakeien, kamermeisjes, hovelingen en vooral militairen) een bezoek brengt aan zijn broer Lodewijk, koning van Holland, zijn de kwartiermakers, onder leiding van maarschalk Odinôt, enige tijd in het Huis De Geer ondergebracht. Volgens overleveringen hebben de Franse troepen zich tijdens hun verblijf in deze omgeving als barbaren gedragen. Maar er is slechts één soldaat bestraft voor zijn misdragingen. Deze had zich tegoed gedaan aan gestolen fruit uit de tuinen van kasteel De Geer!
De keizer en keizerin Marie Louise rusten wat uit en verfrissen zich in het Jutphase kasteel, voordat zij naar Utrecht vertrekken. Verder heeft die reis van Napoleon tot gevolg gehad, dat tussen Vreeswijk en Utrecht een klinkerbestrating wordt aangelegd. De keizer heeft zich op zijn tocht enorm geërgerd aan de modderige landweg tussen Vreeswijk en Utrecht. die hij daarop prompt bevorder heeft tot een ‘Route nationale de première classe’, een nationale weg der 1e klasse. Zulke wegen moeten direct na de bevordering met klinkers worden bestraat.
Foto: De Prof. Aalbesestraat in 1925. Op de foto rechts een bakker met zijn mandfiets en vermoedelijk een vuilnisophaler met zijn tweewielige kar. Het wegdek is niet bestraat: tot het midden van de jaren 50 vorige eeuw is die situatie niet veranderd.
Nadat het kasteel is afgebroken, ligt de grond braak tot omstreeks 1919. In Jutphaas wordt in die tijd een roomskatholieke woningbouwvereniging opgericht, voornamelijk met het doel betaalbare woningen te bouwen voor de arbeiders van de scheepswerf De Liesbosch. De scheepswerf blijkt zelfs bereid om in het project deel te nemen door medefinanciering. In 1920 komt het complex gereed. Er staan dan 37 huizen. Tussen de huizen zijn twee winkels gebouwd, waar de bewoners hun eerste levensbehoeften kunnen kopen. De bewoners zijn in overgrote meerderheid werknemers van De Liesbosch.
Aan het einde van de jaren tachtig komt de woningbouwvereniging voor de keuze te staan om de woonwijk te renoveren of om een nieuwbouwproject te realiseren na afbraak van de oude woningen. Die zijn namelijk niet alleen nogal ouderwets, maar ook tamelijk primitief gebouwd. De huizen vertonen daardoor gebreken die slechts met zeer grote investeringen verholpen kunnen worden.
Er wordt dan ook besloten tot nieuwbouw en de nieuwe woonwijk komt in 1993 gereed, zoals we die Nu kennen. Bovenste foto komt uit 1996.
