Ik zal het maar bekennen. Eenmaal per week ben ik Nieuwegein ontrouw en dat al jaren lang. Negentien jaar geleden richtten een aantal Leusdenaren een vereniging op en gaven het als naam ELTA. Een vereniging van, op dat moment, louter amateurs die hun hobby meer inhoud wilden geven. Een stel mensen met creatieve inspiraties en een meer dan gemiddeld talent om te tekenen en te schilderen.Een vaste groep mensen die eerst, onder leiding van een bekend illustratrice, werkten aan het leren hanteren van diverse tekenmaterialen. Een zoektocht door de kunstgeschiedenis van de afgelopen eeuwen. Iedere periode gaf weer een nieuwe impuls, een nieuwe zienswijze en de mogelijkheid om te groeien.Afgelopen donderdag reed ik weer naar Leusden. Zodra ik de A2 opdraaide werd het me duidelijk dat ik niet de enige was die op dat moment besloten had gebruik te maken van de weg. File. Een ergernis die inmiddels een vaste plek heeft in het leven van een automobilist. Je voelt je als een rat in de val en het enige dat je kunt doen is lijdzaam afwachten tot je weer een aantal meters verder kunt rijden. Natuurlijk als niet een andere automobilist bedenkt dat hij dat stukje asfalt wil opeisen.Lijdzaam rijden is zeker niet met je hart rijden. Het is zelfs niet goed voor je hart. Maar als je verder kunt kijken dan de rode lichten voor je, zie je wellicht het prachtige wolkendek en de ondergaande zon. Schitterende kleuren die je uitdagen om ze op papier te zetten. Je kunt ook de andere kant opkijken en ziet dan dingen waar je normaliter aan voorbij sjeest. De muur langs de A2 bij Nieuwegein is het werkterrein van onbekende en voor ons naamloze kunstenaars. Een prachtige tentoonstelling. Sommige werken zijn nog in het ontwerpstadium, andere zijn al weggevaagd door ijverige ambtenaren die de waarde van een mooie airbrush niet kunnen waarderen. Prachtig zijn de intrigerende ogen die je blijven volgen met iedere meter die je verder rijdt.Ik heb grote bewondering voor de mensen achter de graffiti. In de donkere uurtjes snel een publiek kunstwerk maken, wetend dat hun werk niet gedoogd zal worden en misschien de volgende dag alweer verwijderd is. Toch een 100% inzet en iedere nieuwe schildering nog mooier maken. Werken onder de grootst mogelijke druk omdat de kans dat je gepakt wordt aanzienlijk is. Een maatschappelijk verbod op de groei en het talent van kunstenaars die een eigenwijze weg kiezen om hun kunst openbaar te maken. Het weerhoudt hen niet om hun ding te doen. Velen van hen hebben zeker meer dan een gemiddeld talent en tijdens een file mogen we dan eindelijk volop genieten van hun werk.Een meer dan gemiddeld talent is een eigenschap die je niet echt in dank wordt afgenomen. Zodra je uitsteekt boven het gemiddelde, ben je het onderwerp van kritiek, roddel en veroorzaak je ook paniek. Overal in onze omgeving vind je daar schrijnende voorbeelden van. Niet zelden wordt talent beperkt door mensen die menen dat zij het talent kunnen en mogen claimen. Dat ze daarbij voorbij gaan aan de belangen van het talent, zal hen een zorg zijn.Talent laat zich uiteindelijk niet aan banden leggen. Talent breekt uit. Talent is eigenwijs en vindt haar eigen weg. Talent bezorgt je kippenvel bij een ondergaande zon.Afrodite