Het vervoer van de maar liefst 13 meter hoog en meer dan 30 ton wegende Stadskraan zal morgen niet plaats vinden. Uiteindelijk stond de hele operatie gepland op vrijdag de 13!. Of deze datum daar iets mee heeft te maken is onbekend.
Zoals het nu uit gaat zien zal de monsterklus volgende week geklaard worden. Dan zal de nagebouwde Stadskraan vervoerd worden van Vreeswijk naar zijn plek op de Bemuurde Weerd, naast de Monicabrug in Utrecht. Achttien leerlingen en zes stagiairs hebben er met ziel en zaligheid aan gewerkt. In weer en wind. Het hele project kostte bijna € 600,000,-.
De Stadskraan zal met een grote ponton van Vreeswijk naar Utrecht over het water vervoerd worden. Het Amsterdam-Rijnkanaal trotseren om vervolgens bij de Demka-spoorbrug aan wal te worden gehesen. Daarna zal de Stadskraan in de nachtelijke uren over de weg naar het Zandpad worden gereden, warna alles weer op een ponton zal worden gezet om over het water naar de Bemuurde Weerd te gaan. Daar zal de replica van de oude Stadskraan op zaterdag op zijn fundering worden gezet.
Over de Stadskraan
De eerst bekende Stadskraan dateert uit de 15e eeuw en stond op Het Wed bij de Ganzenmarkt, maar stortte in 1837 in, om precies te zijn op zaterdag 9 september. Het instorten van de Stadskraan in Utrecht gebeurde tijdens het ophijsen van een zwaar, gietijzeren beeld van een vrouw. Dit beeld – in de vorm van een zuil – was bedoeld om de gevel van de winkel van Sinkel aan de Oudegracht te versieren. De vrouw bleek echter veel te zwaar: het bovenste gedeelte van de kraan brak af en viel met beeld en al in het water. De schade was zo groot dat herstel niet mogelijk was. Al sinds het instorten van de kraan is gesproken over herbouw. Na 185 jaar lijkt het er nu eindelijk van te komen.
Kooplieden uit noord en zuid vervoerden hun waren over het water langs de Vaartse Rijn en de Vecht door de Oudegracht naar de Stadskraan. De goederen werden daar uit de schepen op de hoge straat gehesen of over het wed met paardenkracht afgevoerd richting Ganzenmarkt. De waar werd naar de Waag (deel van het oude stadhuis) gebracht, geïnspecteerd en gewogen. Vervolgens werd er belasting geheven en konden de goederen verspreid worden over de stad. De kraan vormde op die manier een belangrijke bron van inkomsten voor de stad.
