Ja dat grote prestigieuze gebouw, met wenteltrap, bibliotheek en vergaderzalen en kantoren wil niet echt tot zijn recht komen. Enerzijds komt dat door die lege winkels in het pand. Anderzijds staat het gebouw verkeerd om. De trap bereik je tegenover de achterdeur van het pand. Voeg daar aan toe dat de hal hoog, leeg en verlaten is, los van een groot aantal afvalcontainers in een ruimte naast de hoofdingang. Er is toch iets mis gegaan bij de ontwikkeling van en de vele overlegsessies die plaats gevonden hebben om dit ‘moois‘ te verwezenlijken.
Die lege winkels en ruimtes maken die hal nog onaangenamer. De parkeerplaatsen in de kelder kosten bovendien een fors bedrag per uur wat het bezoeken van het gebouw een ook nog een dure aangelegenheid maakt.
Tellen we dat op dan verdwijnt dat s-je van Stad(s)huis wel snel. Het is daar gekomen om een in aanleg toch wel heel groot gebouw iets mee te geven wat er nu niet blijkt te zijn, namelijk warmte en gezelligheid. Het huis van de stad is domweg niet uitnodigend.
Tijdens een recente vergadering van een gemeentelijk samenwerkingsverband, U 10 genaamd, werd de S door een van de aanwezigen dan ook met een zwem van ironie uitgesproken. De constatering van een mislukte ambitie klonk er zachtjes doorheen.
Wat te doen. Dat is een verhaal apart. Om te beginnen heeft de gemeente veel plannen om te bezuinigen en niet veel geld. Om ambities rond park en sportpark en andere voorzieningen waar te maken moet er eerst gebouwd worden. En dan moet die bouw wel wat opleveren. Misschien is het nuttig om de gemeente wat bij te brengen. Zoiets als realistisch durven denken en dromen zonder alleen maar overal geld tegenaan te smijten. Dat spaart lekker.
Want in ieder bedrijf of gezin is de realiteit van de financiële situatie versus de wensen van de betrokkenen een kwestie van rekenen. Wanneer er geen of te weinig geld is zal er eerst gespaard of verdiend moeten worden. Wanneer er dan voldoende centje op de bank staan kan er nagedacht worden over het uitvoeren van wensen . Zoals bijvoorbeeld de wens om op de een of andere manier toch iets te ontwikkelen dat die kale hal van ons stadhuis wat warmte bezorgt.
Wat moeten we daarvoor doen. Ja heel simpel, die hal uitnodigend maken. Dus in plaats van een doorloop goot moet er wat te halen zijn, ja direct op de begane grond. Dat kan gewoon door te zorgen dat er mensen actief zijn in die ruimte. Daar hoeft geen dure verbouwing voor geregeld te worden. Een paar stalletjes van goede kwaliteit die bemenst worden met mensen die kennis van zaken hebben als het gaat om vragen te beantwoorden voor Nieuwegeiners en ander passanten. Een paar zitjes waar even uitgerust kan worden, of een gesprek gevoerd. Vroeger hadden we een VVV-kantoor. We hadden ook ambities voor meer bezoekers in onze stad. Nu hebben we ambities om beter samen te werken met de inwoners en ze bij van alles en nog wat te betrekken. Voor al die plannen is een ding heel belangrijk. Communicatie en op je gemak gestelg worden. Moeten we daarvoor een alternatief voor de Londense Speakerscorner inrichten?? Moeten we rustige muziek laten horen. Waarom kan dat in de hoge hal van Concorde Lafayette in Parijs wel en bij ons niet? Moet er bemensing komen onder in die hal die op vriendelijke wijze vertelt waar de WIL is en waar de bibliotheek? En die misschien ook klaar staat voor het beantwoorden van andere vragen? Wil de politiek en de ouderen bonden en de sport een eigen hoekje en zorgen oud bestuursleden en vrijwilligers dan dat daar gezellig gediscussieerd kan worden. En rapporteren ze dan terug naar communicatie zodat leuke en of originele ideeën opgepakt worden en op de pagina’s van de gemeentelijke site. Halen we Fair’s weer terug maar dan niet als een sociale (opleidings) activiteit maar als een goede plek om koffie te drinken en bij te praten. Ook met onze medelanders en vaker nog met hun kroost?
Er zit geen s in creativiteit. Maar dat laatste hebben we wel nodig om ook voor ons stadhuis die S weer op zijn plaats te zetten.
Reacties zijn welkom!
Herman Troost