Sportief dagboek

Het was een moeilijke keuze om zaterdagmiddag de juiste wedstrijd te kiezen. Eigenlijk ging mijn voorkeur uit naar Benschop-SVL, en dat uit louter nostalgische overwegingen. Ooit speelde ik deze partij zelf als aanvoerder van de Langbroekse formatie maar dat was meer dan veertig jaar geleden. Het was de eerste kampioenswedstrijd in het bestaan van SVL en via een 1-2-zege op het sportpark van Benschop in de Koningin Wilhelminastraat pakten we onze allereerste titel in de clubhistorie. En het mooie was, dat ik destijds zelf de winnende goal maakte.

Maar toen speelden we derde klasse afdeling Utrecht en nu is SVL zelfs de trotse medekoploper in de eerste klasse, samen met WNC. Toevallig de opponent van JSV in het komende weekeinde, het laatste duel voor de winterstop. De ploeg van trainer Frenk van der Kleij kan dan de kloof naar de koppositie tot een punt terugbrengen, als er gewonnen wordt in Waardenburg. Dat moet dan gebeuren zonder routinier Michiel van der Valk die in het zo fraai gewonnen duel tegen LRC (met twee treffers van Daniel Makkee) tegen rood aanliep maar weer wel met topscorer Patrick Heesakkers die zaterdag wegens een schorsing ontbrak. Maar zijn absentie werd door de andere doelpuntenmakers (Suleiman Akazni en Wendl Sield) keurig gecompenseerd.

Ook stadgenoot Geinoord deed goede zaken door de thuiswedstrijd tegen nummer laatst GVV overtuigend met 5-1 te winnen. Topscorer Vincent Griffioen verhoogde zijn totaal naar tien treffers door twee keer te scoren, ook de broers Niels (een fraaie vrije trap) en Robert Maat schoten raak terwijl Mick Brookman die eerder in dit duel nogal wat kansjes had gemist, toch ook nog een bijdrage aan de score leverde. Een tegenvaller was het uitvallen van Griffioen in de slotfase met een liesblessure, afgewacht moet worden hoe dat zo vlak voor de winterstop uitvalt.

Dat ik uiteindelijk voor de accommodatie op Parkhout en niet voor Benschop koos, had vooral te maken met het feit dat het een historisch duel was voor de voorzitter Rob de Vries. Het was immers de laatste thuiswedstrijd waarin hij als preses fungeerde en dus al gastheer in de bestuurskamer kon optreden. Ik ben dan ook tijdens de wedstrijd tegen GVV even naast hem gaan staan om samen nog even terug te blikken op de periode van twaalf jaar voorzitterschap waarin sportief lief en leed elkaar hebben opgevolgd.

Uiteraard waren er de mooie topjaren in de hoofdklasse met duels tegen grootmachten als IJsselmeervogels, Spakenburg, Kozakken Boys, GVVV en DOVO. Maar ook de achtereenvolgende degradaties waardoor Geinoord nu op en wat meer bescheiden niveau uitkomt. Maar de perspectieven zijn goed: de ploeg ligt prima op koers voor promotie naar de eerste klasse en dat zou voor de scheidende voorzitter toch een prachtige afronding beteken aan het einde van dit seizoen.

Rob de Vries bekijkt samen met dagboek-schrijver Hans van Echtelt de verrichtingen van ‘zijn’ Geinoord in het laatste thuisduel waarin hij als voorzitter fungeert. (foto Geinoord-Gerard van Vliet)

Dit bericht werd geplaatst in Niet gecategoriseerd door . Bookmark de permalink .

Wees betrokken. Reageer en geef een reactie op bovenstaand artikel!Reactie annuleren