Het motto van kunstenaars is dat goede kunst zichzelf verkoopt. Het is een eigenwijs soort mensen dat graag tegen de stroom opzwemt. Natuurlijk is kunst ook gewoon onderdeel van de economie en wordt de waarde van kunst bepaald door vraag en aanbod. Een schitterende expositie van eigentijdse kunstenaars vervaagt bij de vondst van een verloren gewaande van Gogh op zolder.De worsteling van menig kunstenaar is dan ook om vraag en aanbod bij elkaar te brengen. Op de Kunstrai kijkt menig kunstenaar haar ogen uit. Ogenschijnlijk vrij slordig geschilderde opbergdozen gaan voor honderden euro’s over tafel. Het moet wel verantwoorde kunst zijn, want het wordt verkocht op de Kunstrai. Tegen dat soort geweld kan vrijwel geen kunstenaar zich wapenen. Kwaliteit in de kunst is geen waarborg voor succes. Waardeloze kunst betaalt niet zelden meer rekeningen dan een persoonlijk meesterwerk.Hetzelfde beeld vind je overal binnen onze cultuur. De omgeving bepaalt de waarde, niet het onderwerp zelf. Dat gaat ten koste van de toegankelijkheid. In een samenleving waar de macht van het geld bepaalt wat er gebeurt, verliezen de mensen. Kunst en cultuur worden onbetaalbaar.Een avondje uit naar het theater is voor menigeen tegenwoordig een financiële planning op langere termijn aan het worden, zeker als je je laat leiden door de ‘stem des volks’. Het is een bijna onweerstaanbaar fenomeen. In oktober komt Youp van ’t Hek een oudejaarsconference doen in De Kom. Een kaartje kost twaalf euro. Hoe kan dat nou? Een try-out of een herhaling van zijn conference uit 2004? Het kan, voor dat geld, natuurlijk niet de première zijn van het programma van 2005. De zaal zal wel vol zitten, daar heb ik geen twijfel over.Youp verkoopt zichzelf, ongeacht kwaliteit of inhoud. Je wilt ook gezien worden bij Youp, want daar komt iedereen die verstand heeft van kwaliteit. Als je mee wilt doen, moet je ook concessies doen. Youp in De Kom is natuurlijk niet het echte werk. Dat komt maanden later in Carré. Dan ook met echte toegangsprijzen en een zaal vol bekende Nederlanders.Het blijft verbazingwekkend dat niemand de hamvraag stelt. Is het wel de moeite om te gaan kijken? Kan iemand elke keer weer even goed zijn? Welke zekerheid heb je over de kwaliteit? Zinnige vragen die een kunstenaar dagelijks moet beantwoorden. Elke keer weer uitleggen dat het bezoeken van je expositie de moeite waard is. Youp kent dat soort problemen niet; Youp is goed. Dat hebben we gezamenlijk bepaald op basis van allerlei overwegingen.Lokale helden zijn nog geen nationaal erfgoed. SpinviS doet het prima, maar is nog niet rijp voor Carré. Kwaliteit is dus niet de meetlat. Recensies, columns en zendtijd bij de grote media bepalen de waarde van de kunst en dus het aanbod van Carré. SpinviS komt er wel, maar ook zijn pad is niet zonder kuilen en obstakels.Hard werken, inzet en kwaliteit worden niet automatisch beloond. Als het wel beloond wordt, is het resultaat ook niet alles. Erkende kwaliteit verhoogt de prijzen en maakt de bereikbaarheid kleiner. Geniet van wat er is. Neem een abonnement op voorstellingen in De Kom en koop je kunst op een expositie van het KCN. Wie weet vinden je kleinkinderen dan ooit een verloren gewaand meesterwerk op zolder.Kassa!Afrodite