Hans van Echtelt schrijft iedere week zijn ‘Sportief Dagboek’ op, op De Digitale Stad Nieuwegein. Hans is een geboren Vreeswijker en houdt van voetballen, houdt van sport. Schreef jaren lang voor het Utrechts Nieuwsblad. Ieder weekend vindt u hem langs de sportvelden in Nieuwegein. Deze week laat hij onze redactie weten dat hij een bijzonder persoon tegen kwam tijdens de wedstrijd Geinoord-Odysseus op Sportpark Parkhout.

Hans van Echtelt: Het is al weer precies zestig jaar geleden dat een viertal Surinamers de kleuren ven Elinkwijk verdedigde. We hebben het over Humphrey Mijnals, broer Frank Mijnals, Charley Marbach en Michel Kruin. Bij toeval ontmoette ik de laatste onlangs op Parkhout waar hij als toeschouwer fungeerde bij Geinoord tegen Odysseus. ,,Mijn schoonzoon voetbalt bij deze club, vandaar dat ik hier geregeld kom,’’ vertrouwde Michel mij toe. En hij keek geamuseerd toe hoe tal van aanwezigen op het sportpark een bewonderende blik van herkenning in zijn richting wierpen.

We raakten natuurlijk snel aan de praat over zijn roemrijke voetbalverleden bij Elinkwijk en DOS waar hij nog twee seizoenen speelde met de onlangs overleden Tonny van der Linden. Ik was vergeten dat Michel daarna nog heeft ‘afgebouwd’ bij Gooiland en Blauw Wit, in een periode dat hij al last had van een hardnekkige knieblessure. Maar de mooiste herinneringen heeft Kruin natuurlijk aan Elinkwijk waar hij scoorde aan de lopende band en als onderdeel van ‘Klavertje Vier’ succesvol was.

Bij toeval kwam tijdens ons gesprek oud-trainer Henk van der Heijden langslopen, en meteen was het ‘raak’. Hij roerde namelijk een pijnlijke onderwerp aan, de nog steeds legendarische degradatiewedstrijd van Elinkwijk tegen De Volewijckers in juni 1961. Op die dag verspeelde de Zuilense formatie binnen een kwartier een 4-1-voorsprong waardoor de ploeg degradeerde uit de eredivisie. Michel: ,,Ik maakte drie doelpunten maar het was achteraf niet genoeg om behouden te blijven. Het laatste doelpunt van de Volewijckers ging vlak voor tijd via het dijbeen van Humphrey ons doel in.’’ En Henk van der Heijden: ,,Ik had toentertijd een vriend uit Amsterdam-Noord. Toen De Volewijckers – zijn cluppie – met 4-1 achter kwam, kon hij het niet langer aanzien en ging eerder terug naar huis. In zijn straat aangekomen bleek er een groot feest aan de gang en speelde een muziekkapel het hoogste lied. Volewijckers had het toch gered.’’

Michel Kruin zegt dat deze 4-4 ‘het absolute dieptepunt’ uit zijn voetballoopbaan was. ,,Onvoorstelbaar, maar dat soort dingen gebeuren nu eenmaal in voetbal. Vanmiddag schiet een speler van Odysseus zomaar uit het niets op doel van Geinoord en die verdwaalde voorzet vliegt gewoon in de bovenhoek. Dat maakt het spel ook aantrekkelijk, behalve wanneer je als de ploeg aan de verliezende hand bent.’’ Henk van der Heijden kan er als voormalige trainer van Geinoord over meepraten. Hij heeft alle ups en downs van de club meegemaakt, eerst als voetballer, daarna als trainer. Zijn club stond aan het einde van vorig seizoen met 4-0 voor tegen Marken om in de laatste minuten alsnog 2 fatale tegengoals te incasseren, met degradatie als gevolg. Een beetje het scenario van Elinkwijk-De Volewijckers, nu bijna zestig jaar geleden..!

Hans van Echtelt in gesprek met Michel Kruin, als toeschouwer aanwezig bij Geinoord-Odysseus. (foto Gerard van Vliet)