Op 16 maart, een dag na haar 85e verjaardag, overleed de Vreeswijkse en vrijwilliger van het eerst uur van de Museumwerf Rina Copier – van den End. ‘Met Rina verliezen we niet alleen een zeer gewaardeerde medewerker en vraagbaak die altijd klaar stond, maar ook een Vreeswijks icoon. Rina was een geboren en getogen Vreeswijkse’ zo laat het bestuur van de Museumwerf aan onze redactie weten. Rina was een heerlijk mens, veelzijdig, blijmoedig, bescheiden en van grote betekenis voor de Museumwerf en voor Vreeswijk.
Rina Copier – van den End
Velen kennen haar nog als handwerkjuffrouw van de Prins Hendrikschool (de schippersschool) en de Willem-Alexanderschool. Maar veel kennen haar vooral als toegewijd amateurhistorica van Vreeswijk. Zij legde vele verhalen van oud-schippers vast, schreef boeken en talloze artikelen over haar geliefde Vreeswijk en duidde samen met gemeentelijk archiefmedewerker Jacques Lemmink vele oude foto’s. In haar gedrevenheid wekte zij het oude Vreeswijkse tot leven. Typ haar naam maar eens in en zoek op het internet en je komt haar vele malen tegen. Zij schreef niet alleen over de Vreeswijkse geschiedenis, zij vertelde er ook met verve over. Tijdens rondleidingen hingen de bezoekers aan haar lippen. Ontelbare rondgangen deed zij met publiek, zowel op de Museumwerf als in Vreeswijk zelf.
‘Met zo’n staat van dienst ben je toch niet zomaar iemand. Maar bescheidenheid was haar tweede natuur. Zij hoefde nooit vooraan te staan en officieel in het zonnetje gezet. Complimenten kon zij maar moeilijk ontvangen. Voor de inrichting op de Museumwerf van de tijdelijke tentoonstelling ‘Kunst en de Binnenvaart’ mocht ik bij haar thuis wat werkjes bekijken. Het waren aquarellen die zij had gemaakt naar aanleiding van de schippersverhalen. Ze vroeg zich af of die wel goed genoeg waren. Mijn mond viel open van verbazing. De werkjes waren prachtige, verfijnde aquarellen. En rondkijkend in haar huiskamer viel mijn oog op een aantal indrukwekkende, delicate handwerken. Nooit had zij hier over verteld’ aldus Cisca de Ruiter van de Museumwerf in Vreeswijk.
‘Rina behield lang haar jeugdige nieuwsgierigheid. Ik kwam haar eens tegen bij de Koninginnensluis waar ze rustig naast de kolk op een meerpaal zat te wachten, het fototoestel in de aanslag. Er was een bijzonder transport op komst en dat wilde zij niet missen. En tijdens de bouw van de derde kolk van de Pr. Beatrixsluis stond zij er vaak met haar neus bovenop.’
‘Wij moeten verder zonder haar. Dat zal niet meevallen. Gelukkig hebben we in ons bezoekerscentrum de informatieve filmpjes waarin zij als verteller een grote rol speelt. Zo kunnen we nog altijd naar haar kijken en luisteren. We koesteren deze filmpjes, haar boeken, haar artikelen en onze herinneringen aan deze kleine grootse vrouw’ aldus Cisca de Ruiter.
