Regelmatig schrijft raadslid Herman Troost, fractievoorzitter van de Verenigde Senioren Partij (VSP) zijn belevenissen op. Dit over wat hij meemaakt tijdens zijn politieke bezigheden in het Nieuwegeinse. Deze week laat Troost ons weten:
Tijdens het stadsgesprek over City voerde een Nieuwegeiner die tot de PVV hoort regelmatig het hoogste woord aan de ronde tafels. Niets mis mee overigens. Via een gedachtesprong bracht het bij ons in de fractie een discussie op gang over voorzieningen in de wijken. Het blijkt dat voor Statushouders er verplicht een aantal voorzieningen geregeld worden. Deze worden door het rijk betaald via een subsidie. Het wrange is dat in sommige wijken onze inwoners al jaar en dag wachten op gelijksoortige voorzieningen. Het kan dan gaan over verbetering van groen of de vernieuwing cq onderhoud of aanleg van speeltuintjes voor ( kleine ) kinderen. Er is dan geen geld volgens de gemeente.
Nu is het een feit dat de geldbarometer van de gemeente alle kanten op wiebelt, zo te zien afhankelijk van de samenstelling van het College. Zo waren er in het verleden stevige besparingen noodzakelijk op speeltuintjes en toestellen om in een volgende periode, toen de PvdA weer meedeed aan het College, er sprake was van een stevige inhaalslag. Allerlei verenigingen, van sport tot toneel en muziek moesten in de vorige periode stevig bezuinigen ( strategische herorientatie ), de subsidie van de gemeente werd gekort. In de huidige Raadsperiode wordt echter weer grof geld uitgegeven aan het Nieuwegeinse sportpark.
Dat laatste vinden wij overigens niet verkeerd. Nieuwegein is een sportstad. Maar het gemeentelijke bootje maakt soms wel heftige slagzij zonder dat het college zo te zien goed met het roer bezig is. Die vertragingen en dat gebrek aan geld worden dan op een vrij laconieke en soms niet erg begrijpbare manier doorgegeven. Hetzelfde gebeurt ook wanneer er besloten wordt om de voorzieningen juist weer te verbeteren en of uit te breiden. De inwoners kunnen het, dankzij gebrek aan goede communicatie, vaak ook niet goed begrijpen en haken af. Daarmee schaadt de gemeente zichzelf en haar imago. Al doende verliezen we ook de belangstelling van welwillende inwoners die de gemeentelijke ontwikkelingen en activiteiten wel proberen te volgen. En het is bekend dat de aandacht trekken van mensen die afgehaakt zijn, veel meer energie, tijd en geld kost dan in het geval van bestaande geïnteresseerde ( beroeps) volgers van de gemeentelijk plannen en ontwikkelingen.
Dit principe gaat op bij heel veel ontwikkelingen en niet noodzakelijkerwijs alleen over speeltuintjes of sport. In de discussies over City met een aantal inwoners bleek er veel tijd verloren te gaan met het wegwerken van misverstanden en onvolledige kennis over de plannen. Een betere samenwerking tussen de Raad, het College en de PR afdeling zou veel goede effecten kunnen hebben. Waarbij in eerste instantie gezorgd moet worden dat de informatie op de gemeentelijke site overeen komt met de verhalen in de kranten en verdere communicatiemiddelen.
Meer aandacht besteden aan het wat we willen gaan doen, kan geholpen worden door het aangeven hoe het dan gedaan wordt. Wanneer het “hoe” het “wat” kan versterken levert dat minder misverstanden en betere participatie van onze inwoners op. En dat vinden de meeste politieke partijen van veel belang.
Herman Troost van de VSP
