Op De Digitale Stad Nieuwegein en in De Digitale Nieuwegeiner hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt, ligt of fotografeert? Deze week de 23-jarige Kay Schmidt.
Arend Bloemink: ‘Een afspraak met het veelzijdige Portret van de Week was snel gemaakt. Eén e-mailtje, een lokatie en duimen voor droog weer. Want de lokatie is buiten. Op Sportpark Parkhout. Daar waar gebouwd wordt aan het nieuwe clubhuis van de Nieuwegeinse hockeyclub MHCN. Wel even de stevige schoenen aan in deze regenperiode, want een bouwterrein is vast niet netjes geasfalteerd.’
‘En dat klopte. Soms glibberend door het natte zand en de blubber bereiken we de bouwplaats. Kay, hockeystick in de hand, vertelt vol trots (en terecht!) over het nieuwe club-onderkomen. Als lid van de bouwcommissie weet hij dan ook van de hoed en de rand.’
‘Tot slot vertelt Kay me nog iets grappigs, wijzend op het naastgelegen clubgebouw van de SV Parkhout: ”voetbalpubliek wil graag met de rug naar de zon zitten, wij hockeyliefhebbers zitten liever met het gezicht in de zon.” Ik zie het voor me: hockeypubliek, lekker onderuitgezakt, met een drankje in de hand, gezellig keuvelend genieten van de zon. En natuurlijk ook van het hockeyspelletje…’
Lees hieronder de antwoorden van Kay op de vijf altijd dezelfde vragen
Wie ben je?
Ik ben Kay Schmidt, 23 jaar oud, geboren en getogen in Nieuwegein Batau-Zuid, en momenteel afstuderend student aan de Technische Universiteit Delft. Ik ben een fanatieke vrijwilliger en hockeyer bij Hockey Club Nieuwegein, en werk al 6 jaar parttime bij Skipiste Nieuwegein. Woorden die mij echt omschrijven zijn: regelneef, spontaan en ook een tikkeltje eigenwijs.
Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik studeer Civiele Techniek en ben momenteel bezig met mijn scriptie om hopelijk binnenkort een leuke baan als ingenieur te vinden. Hierdoor ben ik erg actief in het laboratorium van mijn faculteit. Het doel van mijn scriptieonderzoek is om PFAS uit afvalwater te verwijderen, zodat deze ‘forever chemicals’ niet in het milieu terechtkomen.
Door mijn studie en passie voor watermanagement ben ik sinds kort onderdeel van de jongeren waterraad van het waterschap waar Nieuwegein onder valt. Bij ons waterschap, Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden, mag ik als waterraadslid advies geven aan het bestuur. Ook zet ik me in om kennis over te dragen aan mensen over hoe zij zelf betrokken kunnen zijn bij de taken van het waterschap.
Verder ben ik een actieve hockeyer bij onze mooie Nieuwegeinse Hockey Club MHCN, die binnenkort naar een prachtig complex op Parkhout verhuist. Hier coach en train ik meerdere teams en ben ik actief als vrijwilliger.
Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik ben geboren in het Antonius ziekenhuis in Nieuwegein en ben van kinds af aan opgegroeid in Nieuwegein Batau-Zuid. Als kleuter heb ik 4 korte jaren in IJsselstein gewoond, maar daar herinner ik me vrij weinig van.
Wat vind je van Nieuwegein?
Nieuwegein is een fijne plek om te wonen, ik voel me hier echt thuis. Waar je in de grotere steden altijd drukte vindt, kan je hier lekker je eigen ding doen in de grote wijken. Er hangt een rustige sfeer in Nieuwegein met veel mooie grote sportverenigingen. Bovendien ligt Nieuwegein centraal in het land, waardoor heel Nederland bereikbaar is.
Wat kan er beter in Nieuwegein?
Helaas ontdekken steeds meer mensen de mooie kanten van Nieuwegein. Hierdoor is het als starter op de Nieuwegeinse woningmarkt bijna onmogelijk om iets te kopen. Bovendien zijn sociale huurwoningen zeer beperkt. De private huursector heeft hier echt op ingesprongen en je ziet dat huurprijzen hoog zijn en huizen die gebouwd worden vooral gericht zijn op vermogende huishoudens. Hierdoor overweeg ik Nieuwegein te verlaten vanwege mijn toekomstige woonwensen, ondanks dat ik een geboren Nieuwegeiner ben en hier graag wil wonen.
Jammer genoeg schiet het uitgaansleven in Nieuwegein tekort, waardoor jongeren massaal uitwijken naar IJsselstein of Utrecht. Dit dempt niet alleen de levendigheid hier, maar geeft ook een minder veilig gevoel door de flinke afstanden die ze op de fiets moeten afleggen.