Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Hans de Groot, wijkagent in Nieuwegein.
Arend Bloemink: ‘Wanneer ik volgens afspraak op zaterdagmiddag het Nieuwegeinse politiebureau binnenstap en de dames achter de balie, op hun vraag wat ze voor me kunnen doen, laat weten dat ik een afspraak heb met Hans de Groot, vragen zij zich af of Hans al binnen is, ‘We hebben hem nog niet gezien…’. Een van de dames gaat op zoek en jawel hoor, Hans is binnen. ‘Hij komt er aan’.’
‘Wanneer dan de deur, die toegang biedt tot het binnenste van het bureau, opengaat dan staat hij daar. Een imponerende gestalte. Geen wonder dat hij wijkagent is van onder meer het centrum van Nieuwegein (door B&W omgedoopt tot City). Ik kan me indenken dat, wanneer er ergens in City onenigheid is of er informatie moet worden losgeweekt, Hans de boel binnen de kortst mogelijke keren voor elkaar heeft. Wát een goede zet om deze forse, brede, aimabele, goedlachse maar wanneer het nodig is vermanende, strenge politieman tot wijkagent te benoemen.’
‘Op voorstel van Hans begeven we ons naar de Markt om daar, terwijl Hans honderduit praat, vragen van voorbijgangers beantwoordt en de boel tegelijkertijd in de smiezen houdt, de foto’s te maken. ‘
Maak, middels de antwoorden die Hans de Groot op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft nader kennis met hem, met zijn werk en hobby’s en met hoe hij over Nieuwegein denkt.
Wie ben je?
Ik ben Hans de Groot, 53 jaar oud (of jong…) en ik ben samen met mijn collega Steven Fluitsma de wijkagent voor de wijken Centrum en Merwestein. Ik ben na carrières als grafisch technicus druktechniek en persfotograaf/journalist in 1999 begonnen aan de politieopleiding in Rotterdam. Via bureaus in Den Haag, Leidschendam, Woerden en Culemborg, ben ik een kleine twee jaar geleden neergestreken in Nieuwegein. Een uitstapje naar een wat meer leidinggevende functie deed mij beseffen dat dit niet zo bij mijn persoonlijkheid paste en heb ik besloten om weer terug te gaan naar waar mijn hart ligt, wijkagent zijn. Het mooiste aan de functie van wijkagent is het contact met de burger en je kunt hierin ook écht het verschil maken. Ik heb niet de indruk dat ik de wereld in mijn eentje kan verbeteren maar ik kan wel iedere dag een steentje verleggen waardoor de stroom de goede kant op gaat. Ik werk in en fantastisch basisteam met hardwerkende en bevlogen collega’s. Nieuwegein heeft wat dit betreft niets te klagen lijkt mij. Samen verleggen wij behoorlijk wat steentjes….
Wat doe je in het dagelijks leven?
Naast mijn werk als wijkagent run ik samen met mijn vrouw een kleine textieldrukkerij. Een uit de hand gelopen hobby en zo doe ik nog iets met mijn vroegere opleidingen. In de vrije tijd die dan nog over blijft kijk ik graag naar sport. Ik vind bijna alle sporten wel leuk maar voetbal, wielrennen, darten en Max Verstappen genieten wel de voorkeur. Het allermooiste blijft echter een wedstrijd bezoeken van Feyenoord. Daar kom ik al sinds mijn 6de en nog altijd blijft een bezoek aan de Kuip magisch. Door mijn wisselende diensten moet ik nog wel eens werken in het weekend maar als de mogelijkheid zich voordoet laat ik geen kans onbenut. Als actief sporter heb ik zelf gevoetbald, gebadmintond en geschaatst, en heb ik ruim twintig jaar in één van de beste dweilorkesten van Nederland gespeeld. Vanwege die onregelmatigheid in mijn werk is dit alles lastig te combineren met sporten en musiceren in teamverband maar je moet iets over hebben voor het uitvoeren van het mooiste werk dat er bestaat. Ik heb nog wel een trombone liggen op zolder en daar zal ik heus nog wel eens op gaan spelen in de toekomst.
Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik woon niet in Nieuwegein maar in het mooie Cothen. Ik heb niets tegen het wonen en werken in dezelfde plaats, dit heb ik vroeger wel gedaan. Het kan wel eens lastig zijn in dit werk maar daar leer je wel mee omgaan. Er zijn best wel plaatsen in Nieuwegein waar ik zou kunnen wonen maar ik geniet van het landelijke karakter van mijn dorp. Het is er, buiten de zeer fraaie natuur, toch iets gemoedelijker en de saamhorigheid is er een stuk groter. Dat laatste is in een plaats als Nieuwegein toch wel eens ver te zoeken helaas. Ik merk in mijn werk als wijkagent heel vaak dat men de buren niet eens kent, laat staan de andere mensen in de straat. Ik zie dit toch wel als een gemiste kans. Buiten het feit dat je samen leuke dingen zou kunnen ondernemen, lijkt het mij ook dat men de buurt een wat mooier aanzicht zou kunnen geven en mooi kunt houden.
Wat vind je van Nieuwegein?
Aangezien Nieuwegein pal tegen Utrecht aan ligt heeft het te maken met typische stadsproblematiek. Hoewel de politie hard zijn best doet staat Nieuwegein nog steeds in de top 50 van de AD Misdaadmeter. Toch merk ik op straat en in het gesprek met bewoners dat het veiligheidsgevoel gelukkig groter is dan de cijfers aangeven. Ons werk wordt in ieder geval steeds meer gewaardeerd.
Als ik buiten mijn werk om naar Nieuwegein kijk zie ik een gemeente met veel groen en water. Een mooi groot winkelcentrum met weinig leegstand en een aantal kleinere winkelcentra met voldoende aanbod. Een andere voorziening die er uit springt is het sportcentrum Merwestein. Waar veel sportcentra en zwembaden hun deuren sluiten wordt hier nog volop geinvesteerd. Nieuwegein heeft ook veel bedrijventerreinen en dat is goed voor de werkgelegenheid.
Wat Nieuwegein wel mist is een écht uitgaanscentrum. Voor ons als politie niet erg, maar als bewoner zou ik dat wel erg missen. Mooi theater, maar een grote bioscoop zou niet misstaan. Verder is Nieuwegein goed voorzien wat betreft openbaar vervoer.
Wat kan er beter in Nieuwegein?
Als ik vanuit mijn werk kijk, dan zijn wij erg bezig met het vergroten van onze bereikbaarheid. De wijkagenten ontplooien veel acties om met de burgers in gesprek te komen. Verder werken wij steeds meer samen met de gemeente, de Handhavers en de woningbouwverenigingen. Hier maken wij grote stappen in, maar nog niet op ieder vlak. De daadkracht zou wat groter mogen maar wij gaan met zijn allen zeker de goede kant op. Als de resultaten goed zijn, gaat het enthousiasme vanzelf omhoog en wordt er resultaat geboekt.
In de wijken valt de grote hoeveelheid (zwerf)vuil mij op. Dat is toch een gevolg van de ‘verhuftering’ van de maatschappij zoals ik dat noem. Daar mag best extra in worden geïnvesteerd, maar de bewoners mogen hierin best meer zelf de verantwoordelijkheid in nemen. Een gezondere wereld begint toch bij jezelf.
