Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Max Vendrig.

Arend Bloemink: ‘Geboren en getogen in Jutphaas. Even weggeweest. Teruggekomen. Het Portret van déze Week kent Jutphaas als geen ander. Geboren in Café De Zwaan. Opgegroeid in wat eens het bruisende centrum van Jutphaas was…’

Lees de uitgebreide en boeiende antwoorden van Max Vendrig op de vijf (altijd dezelfde) vragen en maak nader kennis met hem, met zijn Jutphaas, met zijn belevenissen op dat historische plekje en met wat hij vindt van Nieuwegein.

Wie ben je?
Ik ben Max Vendrig, 55 jaar, getrouwd met Claire Cox, en heb twee studerende kinderen, zoon Rens van 21 en dochter Meike van 18 jaar. Mijn fotosessie heb ik bewust voor de Nicolaas Kerk in Jutphaas gekozen omdat daar veel herinneringen liggen en dierbare familieleden en bekenden begraven liggen op de begraafplaats ernaast. Zoals mijn vader Theo, moeder Wob, tante Riet Veldhuizen, oom Kees Vendrig, tante Riet Kolsteeg, Joop Broekhuizen, Jan van Rooijen en zo kan ik nog wel even door gaan.

Ook ben ik jaren lang in deze kerk misdienaar geweest en werd ik destijds regelmatig eerder uit de klas gehaald van de Nicolaas school om weer een begrafenis of trouwerij te begeleiden. Dat was niet verkeerd natuurlijk om daarna nog een kwartje te krijgen van pastoor Janssen, Tiedink of Aalbers voor een zakje chips.

Ook heb ik daar mooie herinneringen aan, omdat mijn pony, geiten en kippen achter de Pastorie gestald waren. Iedere dag verzorgde ik de beesten met veel plezier en nam ik overtollige groente en fruit voor ze mee van mijn oom Kees Vendrig van de Enkabe.

Pony rijden deed ik bij de Rijnruiters, een geweldige tijd waar ik toen vooral met veel meiden omging omdat er bijna geen jongens van mijn leeftijd lid waren (van mijn vijfde tot zestiende jaar). De meiden van Heijman, Rosenberg, van Zoelen, Hommes, de Groot, en Van Eck uit Vreeswijk en ik sla er waarschijnlijk nog wel wat over. Supertijd.
Daarna bij JSV gaan voetballen, want dat kon ik ook aardig. Ik werd al wel eens gevraagd om af en toe mee te doen met het team van m’n oudere broer Jan. Ook daar alleen maar mooie herinneringen op de velden rond het oude fort en later op Blokhoeve. De fotosessie had ik ook voor “De Zwaan” of bij JSV kunnen kiezen, maar Ellen van Rooijen en Ineke van der Horst waren mij al voor.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik werk bij B-tham Trade & Consultancy te Rheden. Dit is een leuk, klein en groeiend familiebedrijf met 8 werknemers. Wij zijn gespecialiseerd in het opkopen van gebruikte bedrijfsvoertuigen en materieel van gemeentes, reinigingsbedrijven, waterschappen en sociale werkvoorzieningschappen. Tevens verhuren wij aan deze overheidsinstellingen bedrijfsvoertuigen en veegmachines. Ik ben de landelijke commerciële man en sjees door het hele land om veel koffie te drinken bij m’n (potentiele) klanten en handel binnen te halen en te verhuren. Ik werk vanuit huis en regel zelfstandig m’n eigen zaken. Deze vrijheid vind ik erg fijn en zo rendeer ik het beste voor het bedrijf.

Verder doe ik veel vrijwilligerswerk voor JSV Nieuwegein. Ik ben lid van het Team Technisch Beleid en coördineer de senioren selectie elftallen, dus zaterdag 1,2 en zondag 1. Daarnaast scout ik intern de jeugd, val soms in als scheidsrechter en verzorg af en toe trainingswerk. JSV is een fantastische vereniging met een zeer trouwe groep vrijwilligers. Als je ziet hoe het iedere zaterdag en zondag loopt op de velden en wat daarvoor gedaan moet worden dan vind ik dat grote klasse. Graag breng ik uiteraard tijd door met m’n gezin en doen we gezamenlijk regelmatig leuke dingen met elkaar. Daarnaast racefiets ik 1 a 2 keer per week met twee maatjes uit mijn straat.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik ben geboren en getogen in Cafe De Zwaan te Jutphaas en heb 2 broers en 2 zussen. Het monumentale pand “De Zwaan” is vanaf 1899 tot 1986 van de fam. Vendrig geweest . In 1985 is mijn vader Theo plotseling overleden en toen heb ik, als 22 jarige, de horecazaak nog 1 jaar voortgezet samen met mijn moeder. Ik had toen zelf al besloten de zaak niet voort te zetten, waardoor we het verkocht hebben in 1986. Mijn vader en moeder waren echt een op elkaar ingespeeld stel die voortreffelijk en met veel liefde en hard werken “De Zwaan” hebben gerund. Mijn moeder was ook een echte Jutphase die in de smederij iets verderop is geboren. Na 1986 ben ik verhuisd naar de Richterslaan en dus binnen, het inmiddels, Nieuwegein gebleven. Van 1992 tot 2000 in Tiel gewoond wegens het werk. Daarna weer lekker terug naar Nieuwegein waar veel familie en vrienden wonen.

Wat vind je van Nieuwegein?
Ik vind het in Nieuwegein fijn wonen en dan ook vooral in de wijk Batau Noord. Het is er redelijk ruim opgezet met behoorlijk veel groen. Ik woon wel in een huis waaraan je kunt zien dat er destijds in de jaren 70 en 80 heel snel gebouwd moest worden want het voegwerk van deze huizen is slecht en van de meeste al vervangen. Het is super dat Nieuwegein centraal ligt en dat we dicht bij de leuke grote stad Utrecht wonen. Met Cityplaza heb ik niet zoveel, ga er niet zomaar naar toe. Wel vind ik het erg handig dat het er is. Er zijn inmiddels veel winkels gevestigd waarvoor je vroeger naar Utrecht moest gaan. Ook de horeca is er ten goede van de sfeer en gemak uitgebreid, daar maak ik dan af en toe ook gebruik van. Kortom, Nieuwegein heeft veel te bieden en is prettig om te wonen.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Ellen van Rooijen had het er al over dat er in het oude Jutphaas wel meer georganiseerd mag worden. Daar ben ik het wel mee eens. Het kan veel meer sfeer bieden dan op Cityplaza. Vroeger hadden we de bijvoorbeeld de wielerronde met braderie en horeca er om heen. Man, dat was helemaal top. Ik geloof er echter niet meer zo in dat het ook gaat gebeuren. De focus ligt op Cityplaza en laten we eerlijk zijn, steeds meer zaken verdwijnen uit het dorp. Verder vind ik dat er wel heel veel verkeersdrempels in de hoofdwegen en wijken liggen. Ik begrijp het wel en merk ook goed dat er minder hard gereden wordt, maar storend is het wel. En verder ben ik wel aardig tevreden.