Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Ad Vos.
Arend Bloemink: ‘Vanuit het keukenraam ziet het Portret van déze Week me al aankomen. Wanneer hij de voordeur opent is daar een blik van (wederzijdse) herkenning. Een wat aarzelende herkenning want, een bekend gezicht, maar bekend waarvan… Nu had ik vooraf al even gegoogled op zijn naam en wist daarom dat ik Ad (en zijn vrouw) ontmoet had tijdens verschillende Sport-Doe-dagen in het Veerhuis en daarna nog een aantal malen bij 50+ volleybalevenementen, georganiseerd door Henk de Kogel. We zijn dus min of meer ‘oude’ bekenden.’
‘Tijdens een geanimeerd gesprek, waarin onder meer de vele vrijwilligersklussen die Ad verricht werden besproken, kwamen de foto’s tot stand, waarna we afscheid namen met een ’tot eerdaags!’, want in juli gaan we drie dinsdagavondjes lekker een uurtje volleyballen!’
Nieuwsgierig geworden naar Ad en zijn vele vrijwilligerswerkzaamheden? Maak dan, naar aanleiding van de antwoorden die hij geeft op de vijf altijd dezelfde vragen, nader kennis met Ad Vos, het Portret van deze Week!
Wie ben je?
Mijn naam is Ad Vos in 1947 te Utrecht geboren als jongste telg van het gezin Vos met 2 broers.
Ik kon niet direct mijn draai vinden op school maar ben uiteindelijk op de School voor de Grafisch vakken geslaagd als handzetter en monotypegieter. Termen die men tegenwoordig niet snel zal herkennen in deze digitale wereld. Het typografen bestaan bleek me op het lijf geschreven te zijn. Wat een prachtig vak (was) is dat.
In 1962 begon ik als leerling handzetter bij drukkerij Lumax aan het Ondiep Utrecht. Van een van mijn latere leermeesters, dhr. Luisterburg bij drukkerij van Boekhoven-Bosch, heb ik enorm veel geleerd. Maar toch heb ik dat vak in 1972 na 10 jaar verlaten om bij mijn broer, welke inmiddels een eigen zaak had, te gaan werken als vertegenwoordiger in metaalbewerkings-gereedschappen gespecialiseerd in verspanend gereedschap zoals tappen, frezen, boren en daarnaast nog heel veel andere producten. Dat heb ik volgehouden tot 2008.
Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben nu 11 jaar ‘pensionado’ en dacht, in het begin, dat je dan meer vrije tijd zou hebben, nou vergeet het maar.
Begin 1999 vroeg Corrie de Jong van de ANBO (Alg. Nederlandse Bond voor Ouderen) me via Bert van Sandwijk van de toenmalige CCN, Commodore Contactgroep Nieuwegein, om voor de ANBO de nieuwsbrief ‘De Opsteker’ te willen maken hetgeen ik als voormalig typograaf zeker wel wilde doen. Toen begon feitelijk mijn ‘vrijwilligersloopbaan’.
In mei 1999 kwam ‘mijn’ 1e nummer uit. Ik had inmiddels zo’n 10 jaar Pc ervaring. Door een andere werkwijze van de ANBO werden in 2015 alle besturen opgeheven met als gevolg… geen vrijwilligerswerk meer. Er werden in totaal 22 jaargangen van ‘De Opsteker’ geproduceerd waarvan ik er 16 heb mogen maken wat me in totaal een slordige 3800 uur heeft gekost en tussen haakjes, mijn vrouw Marjon me dus (alleen hier al voor) al die uren heeft moeten missen als ik boven voor de Pc zat.
Ze bracht altijd heel trouw mijn natje en droogje boven waarvoor hulde!!! Mijn laatste bijdrage verscheen in april 2015. Door de jaren heen was ik in het bestuur terecht gekomen als lay-outman en mederedacteur van ‘De Opsteker’, ledenadministrateur, webmaster en coördinator bezorging, omdat ik toch tijd genoeg had?!
Nadat ik niets meer voor de ANBO kon betekenen wilde ik toch graag doorgaan met vrijwilligerswerk. Ik had eens met Angela Kok-Luisterburg (overigens de vader van mijn toenmalige leermeester bij drukkerij van Boekhoeven-Bosch, inderdaad, de wereld is klein) op een Sport-Doe-Dag samengewerkt in het Veerhuis in onze resp. stands van de ANBO en de KBO (de Kath. Bond voor Ouderen).
Gelukkig kon ik bij de KBO als vrijwilliger aan de slag en ben daar als ledenadministrateur begonnen en… u kunt het al een beetje raden, mag ik daar tot mijn vreugde ook mijn oude vak weer oppakken als (eind) redacteur en lay-outman van de nieuwsbrief, welke nu ‘De Brug’ heet. Daarnaast vroeg men mij lid te willen worden van de Reis-activiteitencie., waarbij we de leden begeleiden tijdens o.m. dagtochten, onze jaarlijkse vakantieweek en mag ik deelnemen als tabletcoach bij cursussen. Dat doe ik soms ook wel bij mensen thuis. Samen met vooral Angela Kok, en alle medewerkers van de (voormalige UVV, de Unie Van Vrijwilligers) helpen we 1/mnd. mee met de activiteiten in De Rank welke door de KBO worden voortgezet.
Betsy de Keizer bracht me in 2015 in contact met Ad Visschers van de Gein Express om daar webmaster te gaan spelen, hetgeen ik inmiddels samen met een aantal hand- en spandiensten mag doen. Ik heb er onlangs een keertje met de bus mogen rijden wat ook een leuke ervaring was.
Voor de politieke partij Lokale Vernieuwing mocht ik de kleding logo’s en het billboard affiche ontwerpen en bij de VSP (Verenigde Senioren Partij was ik een paar maal lijstduwer. Voor wat mijn vrouw betreft ben ik deel- mantelzorger.
En omdat ik me toch nog wat verveelde?!?! ben ik gevraagd als vrijwilliger bij het Plus Café op de 2e verdieping van de Bieb en… werk ik 1 dag per week. Oh ja, bijna vergeten, ik loop iedere maandagavond met de NDC, de Nat. Diabetes Challenge ± 10 km., volleybal 2/wk. en skifit 1/wk. in de winterperiode. Enne nu zit ik wel zo’n beetje vol denk ik. Mijn vrouw zegt trouwens ook al dat ik er niets meer bij mag gaan doen!!!
In het begin zei ik, vergeet het maar met die vrije tijd maar met alles wat ik doe vermaak ik me prima en geeft het veel voldoening om mensen te kunnen helpen!!! Ik kan iedereen aanraden om vrijwilliger te worden.
Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Nadat mijn beide broers hier al langer woonden en mijn moeder later naar Nieuwegein kwam, verhuisden Marjon en ik hier in 1980 ook naartoe en wonen we alweer bijna 40 jaar met plezier in de mooie groene wijk Doorslag en hopen daar, dicht bij alle belangrijke voorzieningen nog een flink aantal jaren aan toe te kunnen voegen.
Wat vind je van Nieuwegein?
We hebben een groot deel van Nieuwegein om ons heen zien opbouwen. Het is langzamerhand een echte stad geworden. Vooral de vernieuwingen rondom het centrale plein van City, en de uitbreiding daarvan, vinden we een aanwinst. Er is bijna voor iedereen wel wat te doen. En er worden ook steeds meer activiteiten ontplooit. Onze vrienden- kennissen- collegaekring heeft zich in die 40 jaar aardig uitgebreid.
Even door City lopen lukt vrijwel nooit omdat we heel vaak bekenden tegen komen. Dat komt ook omdat Marjon op het Muntplein en in een aantal winkels op City heeft gewerkt en daar nog door veel klanten wordt herkent, dat is erg gezellig en dan moet er natuurlijk even bijgepraat worden.
De winkelvoorzieningen zijn best uitgebreid. Het is overigens wel jammer dat er ook weer regelmatig winkels verdwijnen, door, wat ik begrijp uit gesprekken met middenstanders ‘vreemd gedrag’ van eigenaar Wereldhave.
Wat kan er beter in Nieuwegein?
Het groenbeleid van de gemeente zou (veel) beter kunnen, soms wordt er 3/week een (lijkt het willekeurig) stuk gras gemaaid dan weer groeit het gras 2 meter hoog en moeten we op straat lopen omdat de struiken erg ver overhangen over het trottoir om maar niet te klagen over de hondenpoep overlast en het dagen na het legen laten staan van de afvalcontainers.
