politiek van het vingerhoedje

"Je weblog is leeg", kreeg ik te horen. Dat klopt. Daar zijn twee redenen voor. De eerste is leuk. Afgelopen week was ik op korte vakantie in Rome. Prachtige stad, en gewoon een weekje geen wekker en afspraken. Dat beviel goed, maar was ook weer zo voorbij.De tweede reden was dat ik even niet zo goed wist wat ik aan moest met de "productie" van de collega’s in hun weblogjes. Want hoewel ik Hans Reusch’ ergernis over het gedrag van Leefbaar Nieuwegein deel, vond ik het gewoon weinig productief hier zoveel aandacht aan te geven. De inwoners van Nieuwegein kunnen zelf wel hun conclusie trekken over een partij die voortdurend moord en brand roept, maar nooit iets hard maakt, laat staan zelf met een positieve bijdrage komt. En als ons politieke klimaat zo is dat rellen en roepen meer scoort dan werken en produceren, dan verandert dat ook niet door een PEN-logje dat toch vrijwel alleen in de politieke incrowd wordt gelezen. Het gevoel voor humor is ook al weggeregend. Een leuk initiatief om (oud)bestuurders bij elkaar te brengen in een vereniging Trots op Nieuwegein (waar doet dit me toch aan denken?) brengt vriend Sewgobind op de barricade alsof de aanval op de democratie begonnen is . Relax, Manuel. Ludiek: weet je nog wel.De vereniging zette Herman inmiddels al op de stoel van de lieve heer. Hij verwachtte die rol kennelijk van mij, maar ik heb het niet op zo op die term. Vervolgens rolt de oude clichédoos open. De coalitiepartijen zijn te volgzaam, volgens Herman. En ze maken de kas leeg. Zou het ook kunnen dat wij gewoon dik tevreden zijn met een college dat de stad opruimt, de straten opknapt, aan de slag gaat met Parkhout en deze maand de eerste paal slaat voor de binnenstad. En die dat ook nog doet tegen een inwonersbijdrage die tot de laagste van Nederland hoort? Nou, dan maar naar de commissievergadering ABZ. Hopelijk levert de gezamenlijke denkkracht nog energie. We bespreken de nieuwe aanpak voor de wijknetwerken / -platforms. De wethouder en haar staf hebben samen met de netwerken hard gewerkt aan een betere manier waarop netwerken en de gemeente met elkaar omgaan. De inspreker  van de netwerken is vol lof over de aanpak. Ik deel die lof. een nieuwe relatie met de wijknetwerken biedt de basis voor wijkgericht werken en dat is een speerpunt voor de PvdA en dit college. Ik luister vol verbijstering naar de langdurige discussie die een aantal partijen inzet. We moeten de netwerken serieus nemen en versterken. Helemaal eens. Maar waarom moet er dan toch weer van alles anders. Waarom moeten we dan vanuit de politiek weer alles tot de komma gaan voorschrijven en bedenken? Laat die netwerken nu gewoon in hun waarde en laat ze met de wethouder tot goede convenanten komen. Daar zijn ze beide best toe in staat. Terug naar huis denk ik aan een titel voor de weblog. Die moet er nu toch maar weer komen. Ik zie een vingerhoedje verschijnen. Een nuttig apparaatje, maar met wat weinig inhoud. Beetje defensief dingetje, niets iets waar je grote daden mee verricht. Waar zou die associatie nu toch vandaan komen?