Utrecht wil in de polders Rijnenburg en Reijerscop bij Nieuwegein voor minimaal vijftien jaar plaats bieden voor een energielandschap met zonnevelden en windmolens. Het college heeft in dit conceptvoorstel, dat vanmorgen werd bekend gemaakt, de balans gezocht tussen belangen van bewoners en omwonenden en de productie van duurzame energie. Gelet op de zorgen en opbrengsten van de participatie stelt het college van de gemeente Utrecht extra voorwaarden om geluid en slagschaduw te beperken. Ook wil zij dat een deel van de opbrengst ten goede komt aan bewoners en omwonenden.
Ontwikkelaars krijgen ruimte voor maximaal elf windmolens en 227,5 hectare zonnevelden. Voorwaarde is dat deze geplaatst worden op minimaal 800 meter afstand van de woonwijken van De Meern, Nieuwegein en IJsselstein. Hiermee kan voor 96.000 huishoudens elektriciteit worden opgewekt. Dat is bijna 10 procent van de huidige vraag naar warmte en elektriciteit in Utrecht en tien keer zo veel duurzame energie als nu geproduceerd wordt in de gemeente.
De komende maand bespreekt de gemeente Utrecht de visie met bewoners, de provincie Utrecht en de buurgemeenten Nieuwegein, IJsselstein, Montfoort en Woerden. Ook wordt er een second opinion uitgevoerd op de getallen en berekeningen. Na deze consultatieronde van betrokkenen, worden zes scenario’s samen met de definitieve visie aangeboden aan de Utrechtse gemeenteraad. Naar verwachting neemt de raad eind 2019 een besluit.
Geen hinder, maar meeprofiteren
Het college van Utrecht stelt een aantal bindende voorwaarden vast. Om geluid en slagschaduw zoveel mogelijk te beperken, wil het college naast de minimumafstand tot de woonwijken dat de molens zo stil mogelijk worden en dat bewoners van de polder kunnen aangeven wanneer er sprake is van hinderlijke slagschaduw. Deze maatregelen komen bovenop de wettelijke normen voor geluid en slagschaduw. Het college verplicht verder dat de energiebedrijven bewoners en omwonenden laten meeprofiteren van de opbrengsten, bijvoorbeeld door zelf te kunnen investeren in windmolens en zonnevelden.
Inbreng van belanghebbenden
Sinds 2016 wordt er gepraat met de bewoners en omwonenden, grondeigenaren, initiatiefnemers en andere betrokkenen over het energielandschap. Naast zorgen over geluid en slagschaduw van windmolens leeft de wens om het agrarisch karakter van Reijerscop te behouden, de recreatie aantrekkelijker te maken en de natuur te ontwikkelen. Daarom is in het plan ruimte gereserveerd voor de aanleg en renovatie van fiets- en wandelroutes, meer beplanting langs deze routes en een ecologische zone langs de Middelwetering. Uitvoering start op z’n vroegst in 2021.
Jammer dat ze in Utrecht nu nog niet snappen dat windmolens geen slagschaduw geven. Een slagschaduw computer zet windmolen automatisch uit, juist om te voorkomen dat huizen slagschaduw krijgen.
Overigens, moeten windmolens zeker 20 tot 30 jaar kunnen blijven staan. De limiet op 15 jaar stellen is een poging tot obstructie, en ook een poging om alleen bedrijven te laten participeren, heel erg dom.
Het zou van landschaps visie getuigen als de gemeente besluit dat de hele ZW hoek van A2/A12 principieel landelijk gebied blijft. En dat er een MOOI windpark in moet komen, geen frotje wind molens, maar een enkele rij, liefst recht. Dat is namelijk het mooist
Een betere en eerlijker vorm van participeren is het plan nu al in kavels te koop aanbieden aan inwoners rondom het gebied.
Iedereen kan dan een optie kopen voor een kavel windpark voor eigen gebruik.
Een kavel van bijv 1500 EUR wekt per jaar 4000 kWh op, voor ca 4 cent per kWh, 20 jaar vaste prijs.
Dat is een v oordeel van ca 18 cent per kWh, of 720 EUR per jaar
Van dat voordeel kunnen de eigenaren de grondeigenaren best wat extra’s gunnen.
Hiervoor moet de gemeente wel goed in de haagse politiek regelen dat de kopers hun eigen stroom thuis mogen gebruiken, Salderen het dat.
De Haagse politiek wil dit niet, omdat ze eigenlijk voor bedrijven werken, en die willen niet de extra energiebelasting betalen die burgers bij salderen niet meer, of minder betalen.
Maar zoals Wiebes zegt, “draagvlak gaat door de portemonnee” En in het klimaatakkoord hebben bedrijven al ingestemd met een verschuiving van energiebelasting van burgers naar bedrijven.
En iedereen weet dat 80 % van dat soort kosten toch weer bij burgers terecht komt.
Dus, blijf strijden voor salderen. Dat is een deel van de eerlijke transitie, of klimaat koopkracht
http://www.duurzamebrabanders.nl/blog/2019/03/meer-klimaat-koopkracht-is-een-politieke-keuze/
Het verkopen van kavels windpark voor eigen gebruik zet ook een rem op het verschijnsel dat vooral miljonairs met grote bedragen participeren. En dat de lokale cooperatie een handje vol idealisten verenigt die voor een “normaal” bedrag, participeren, en zo hun eigen financieel rendement subsidiëren.
Gewoon niet plaatsen. Omwonenden willen dit niet en hebben een goede claim die de provincie veel geld gaat kosten. 15 jaar is een te korte periode dus het is zowieso eigenlijk geen optie en omwonenden hadden daarop mogen vertrouwen. Daarnaast is er een tekort aan woningen. Dus is dat de meest logische bestemming voor deze grond. Het is zonde van de tijd en energie om nog achter het idee van windmolens en zonneparken aan te lopen. Al die onderzoeken, voorlichtingsavonden en promotie vanuit de provincie rond dit plan kost de belastingbetaler maar geld. Ons geld dus. Het bouwen van energiezuinige en betaalbare eengezinswoningen voorzien van zonnepanelen is een veel betere optie als de boeren in de omgeving daarmee accoord gaan natuurlijk.
Deze locatie, langs de snelweg, is uitstekend voor een mooie rij windmolens. Geen huis zal daar last van de schaduwen hebben. Om goede grond te misbruiken voor zonneparken vind ik schandelijk, die grond hoort groen te zijn. Zonnepanelen moeten op de daken van huizen en op de daken van b.v. die enorme logistieke bedrijven. Die zouden geen bouwvergunning moeten krijgen als ze hun dak niet voor die panelen beschikbaar willen stellen. Renée