Herman Troost inventariseert voor het zomerreces nog één keer wat actuele plussen en minnen: de consternatie rond de Geinsche Hof, fietspaden en een uit de bocht vliegend raadsvergadering.
Plussen
Geinsche Hof, wat een consternatie!
Gelukkig zijn er geen doden gevallen, maar veel scheelde het niet. Doortastende bouwvakkers deden wat ze moesten doen en redden, gewoon door aan te pakken met de middelen die ze hadden, een groot aantal senioren uit de rook, die om wat voor redenen dan ook de bovenste verdieping ingeblazen werd. Omwonenden, passanten en de officiële hulpdiensten deden ook hun duit in het zakje. En laten we de stafleden niet vergeten waarvan een aantal ook brandwonden opliep door hun vasthoudendheid bij de reddende activiteiten. Je moet het maar doen, die rook in rennen.
Al met al loopt het nog redelijk goed af. Blijft de vraag wat er allemaal mis ging? En hoe dat nu mogelijk was? Een deel van het gebeuren komt natuurlijk voort uit het verschil tussen de voorschriften, die willen alles tot in de perfectie regelen, en de werkelijkheid van de uitvoering. Daar vindt de aanpassing plaats aan de werkdruk, de alledaagse omstandigheden en die zaken die in de praktijk als overbodig gezien worden.
Wanneer het dan goed gaat, krijg je het gevoel dat al die maatregelen misschien niet eens zo nodig zijn. Dat hebben we allemaal wel een beetje. Je moet echt schade expert zijn bij een grote verzekeringsmaatschappij om te weten dat wat er allemaal kan gebeuren, inderdaad ook regelmatig gebeurt.
De plus is dat er een stevig onderzoek komt. En hopelijk gaat dat verder dan schuldigen vinden en krijgen we een resultaat waar in heel ons land naar gekeken kan worden om de herhaling van dit soort rampen zo veel mogelijk te voorkomen.
Fietspaden
Nieuwegein heeft de ambitie om een echte fietsstad te worden. Dat komt goed uit nu het parkeren steeds duurder wordt. En verbaas u niet over deze tegenstrijdigheid van meer parkeergarages en tegelijkertijd meer fietsen. Het dure parkeren laten we betalen door de mensen van elders en zelf rijden we op de fiets, toch? Doen ze in Utrecht ook, reden waarom ze daar een “fietsenparkeerprobleem” hebben.
Alle gekheid op een stokje is het wel zo dat het fietspad achter het geluidsscherm van de A2 heel fijn opnieuw geasfalteerd is. Dat loopt dan van de Poort tot de Nedereindseweg en het was ook wel nodig want het oude pad was behoorlijk beschadigd door wortels en gewoon slijtage. Verder dan de Nedereindeseweg was ik recentelijk nog niet gereden. Maar daarna was het al een stuk beter. Als u het pad blijft volgen rijdt u tenslotte onder de A12 door en bent u in Utrecht. Ja, Nieuwegein is al een behoorlijke fietsstad.
Minnen
Raad vliegt op laatste moment uit de bocht
Een duidelijke min voor de manier waarop de raadsvergadering van 29 juni op het laatste moment uit de bocht vloog. Met een overladen agenda – met o.a. het raamwerk voor de Programmabegroting 2012, de Economische Visie, de Jaarrekening 2010, de Voorjaarsnota 2011 en de Exploitatierekeningen van het Grondbedrijf – werd er vooraf al flink ingezet hoe laat het zou worden. Het lukte voorwaar, zij het dat enkele fracties maar enkele seconden van hun spreektijd over hielden. De PvdA kreeg per vergissing vijf minuten korting, maar wist zich er ook doorheen te slaan.
Maar, toen kwamen er, ter afsluiting, twee ‘moties vreemd aan de orde van de dag’. De eerste werd al snel met bijna algemene stemmen aangenomen: de Raad wil dat het dakterras van het nieuwe Stadshuis toegankelijk is voor mindervaliden en senioren. Prima, alleen Jacqueline Verbeek stemde tegen.
De tweede motie kwam van de SP en ging over de opvolging van een onderzoek naar al dan niet vermeende problemen bij PAUW Bedrijven. Ik zal u de details besparen, maar er ontwikkelde zich een discussie waarbij de SP zich ingroef in een loopgraaf en er al snel helemaal niet meer naar elkaar werd geluisterd. Contraproductief trommelvuur over en weer, met als middelpunt een verhitte SP-leider, die zijn gelijk wilde halen, maar het tegen zijn zin in niet kreeg. Dat hebben we de laatste tijd in de Raad wel meer meegemaakt… Kern was wederom een onafhankelijk rapport dat de eigen mening niet dekte en dus waardeloos was. En een Raad die zich al slapende in de luren laat leggen. Inderdaad, vermoeiend en het lost helemaal niets op.
De min is dat we van dit soort exercities blijkbaar weinig leren en het daarom steeds maar weer proberen. Jammer, weer een gemiste kans.
