Plussen
Nieuwegein Awards 2011 was een goed feest met prima, alhoewel soms wel erg harde, muziek en voldoende gebeurtenissen om iedereen wakker te houden. Ergens tussen 23.00 en 24.00 uur zagen wij zelf een rockende oud burgemeester op de dansvloer die toonde dat je nergens te oud voor bent, als je maar zin hebt en het juiste moment zich aandient. Grote complimenten voor het organiserende team dat dit echt in hele korte tijd geregeld heeft. Apart vermeld ik graag spreekstalmeester René Hansen die zonder autocue een marathonpresentatie deed, Justin van Hooydonk die naast een berg werk in het comité ook zorgde dat de grote zaal van het NBC er niet alleen uitzag om door een ringetje te halen, maar ook een technische installatie had staan, waar menig TV studio jaloers van zou worden.
Tenslotte was er de man van de informatie, Arno Lubbinge, die foutloos alle winnaars nog eens uitlegde waarom ze dan zo belangrijk waren. Iets wat menig kandidaat vast wel leuk vond maar daarvoor hadden ze het eigenlijk helemaal niet gedaan. Een applaus ook voor Piet Daalhuizen die eveneens tot die laatste categorie mensen behoort, maar als vrijwilliger in hart en nieren best eens in het zonnetje gezet mag worden!!!! Wat dan ook gebeurde. Hij is “de Nieuwegeiner van het jaar” en daar mag hij nog tijden mee door gaan. Kortom voor herhaling vatbaar. Dat is de understatement van het jaar. En haal die band er ook maar weer bij.
Tutti Frutti festival dat was een heel ander feest. Het vond afgelopen zondag plaats en had natuurlijk een ander budget dan het Awardsfestijn van hierboven. Toch was het in de Kom op alle etages mutje vol, heel gezellig, buitengewoon kleurrijk en het rook er overheerlijk. Er was dan ook van alles aan de hand van Mexicaans eten tot djembé spelen, van buikdansen tot Africaanse Jazzdance in de grote zaal enz. Een mengelmoes van Nieuwegeiners van allerlei kleuren had het zichtbaar naar zijn of haar zin en de vele vaak leuk aangeklede kinderen ook. De 15e keer al weer dit feest. Geweldig goed plan en lekker mee door gaan. Het helpt iedereen om een beetje meer kleurenblind te worden. En dat is natuurlijk de toekomst voor een vrolijk en multiculti Nieuwegein.
Stadsboulevard levert ook een plus op. De palmen zijn weg en de stadsboulevard begint vorm te krijgen, maar dan met gewoon Nederlands loofhout. Het wordt leuk en keurig afgewerkt. Het zal een plezier zijn om daar straks te wandelen en te fietsen. Hopelijk komt er nog ergens een plek waar je een koffie en of een biertje kunt krijgen. Misschien dat het dan gezellig wordt tussen al die hoge gebouwen die nu verrijzen. Dat was namelijk toch wel de bedoeling!
Minnen
Onze stad
Deze keer is dat er maar één. Wel een belangrijke. Dat gezeur over Nieuwegein fietsstad vind ik langzamerhand gênant worden. Het lijkt wel of er geen fietspad te vinden is in onze stad. We kunnen nog van Houten leren en er is nog van alles mis in Nieuwegein?
Ik rij met mijn fiets van de Lekboulevard naar Blokhoeve met slechts twee belangrijke knooppunten en weinig of geen uitlaatgassen in mijn neus. Langs de geluidswal rij ik naar Utrecht met de Nedereindseweg als enige oversteekplek. Langs de Doorslag kan dat ook maar dan zijn er nog wel een paar stevige kruisingen. Wanneer je de weg kent zijn er mogelijkheden genoeg. Ook van oost naar west.
Ik denk dat de club die ons als wielrijders wil verdedigen met de beste bedoelingen bezig is voor de fietsers van onze stad. Maar de vraag is natuurlijk hoe realistisch hun streven is. Wel zijn er een paar punten waar beslist stoplichten nodig zijn, vooral bij de bruggen over de Doorslag naar het park en in de binnenstad.
Laten we daar maar eens mee beginnen en ophouden te doen of er alleen maar problemen zijn met dat fietsen in Nieuwegein.
