Mea Culpa
Laten we beginnen met een rectificatie. Het bedrag wat de Kom toegeschoven kreeg, zie mijn vorige column, heeft niets te maken met de komst van PvdA-er Harry Bosch. Helemaal fout gezien dus en een Mea Culpa van mijn kant is dus op zijn plaats. Maar ja het zijn allemaal PvdA coryfeeën die voorzitter van raden van bestuur worden bij maatschappelijke instellingen en voordat je het weet leg je dus verbanden die er misschien wel niet zijn. En wanneer die instellingen dan financiële problemen meetorsen vraag je je af hoe dat nu kan met zoveel kundigheid aan de top.
Toch gaat er van alles mis. De PvdA en CDA zitten vaak in de top van maatschappelijke organisaties zoals woningbouwcorporaties, onderwijsinstellingen,cq scholengroepen, ontwikkelingshulp, enz. Naar verluidt doet de VVD daar wat minder aan mee. Kennelijk voelen die zich zonder al die functies al belangrijk genoeg. Maar genoeg daarover. We hebben het over mijn Mea Culpa. Die anderen doen daar gewoon niet aan wanneer er wat mis gaat.
Felicitaties
Onze toekomstige wethouder die Bert Lubbinge vervangt is Hans Adriani. Ik wens hem geluk en veel sterkte. Hij heeft zijn gezin inmiddels voorbereid en ook hen wens ik sterkte en vooral ook geduld.
Enerzijds is het bereiken van deze positie een droom van vele politici. Anderzijds is het een ”hondenbaan” voor velen en past het als een jas bij sommigen. Een en ander hangt af van de portefeuille die men krijgt en de capaciteit die men heeft om hoofdzaken van bijzaken te onderscheiden. In ieder geval zijn er uitdagingen genoeg, wat natuurlijk heel leuk kan zijn. Daarbij komt dat Hans Adriani niet in een gespreid bedje komt maar dat vele zaken in zijn portefeuille toch al een eind op streek zijn. En dat kan helpen!
Vertrek
Wethouder Lubbinge vertrekt zoals bekend is. Ook hem wensen we nogmaals geluk en veel sterkte. De kunst van vertrekken is soms ook een moeilijke zaak. Want na een rustige zomer met veel lezen en nadenken kan er natuurlijk een aardig vacuüm zijn. En daar moet je maar uit zien te komen.
Aardig zijn de vele speculaties over het vertrek van deze wethouder. Natuurlijk zijn er de boze tongen die beweren dat het gewoon een centen kwestie is. Dat zal niet honderd procent onjuist zijn. Maar na zoveel jaren zweten in diverse politieke functies waarvan er sommigen gewoon zes dagen in de week van vroeg in de ochtend tot laat in de avond duren , mag dat ook wel. En dat heeft niets te maken met de politieke achtergrond van de betrokken politici. Een ander verhaal is interessanter. Voor de komst van onze nieuwe burgemeester regeerde de PvdA in Nieuwegein. Twee PvdA – wethouders en een PvdA – burgemeester wisten elkaar de socialistische bal wel toe te spelen. Dat deed het begin van een nieuwe binnenstad ontstaan. Dat leverde ook heel wat praatcultuur en tijdsverlies op rondom een aantal sociale dossiers. Waarbij niet gezegd kan worden dat het nu anders gaat. Wat wel anders gaat, is opeens een VVD – burgemeester en een VVD – wethouder die ook van wanten weten en tevens aan de financiële touwtjes trekken. Ook dat is niet een honderd procent reden voor Bert Lubbinge om te vertrekken, maar tel deze twee op bij nog een paar zaken die we misschien niet kennen en dan wordt het wel weer logisch! De tijd zal het ons leren.
Gezeur
In Ons Nieuwegein stond een artikel over de uitbetalingen aan ex- en vertrekkende wethouders. Soms lijken de bedragen inderdaad niet in verhouding tot de geleverde prestaties en dan is het makkelijk om erop te schieten. Anderzijds zijn er mensen die hun baan opgeven en hun pensioen schaden voor de onzekere uitdaging van het wethouderschap. Soms gaat het goed en soms ook helemaal mis. We hebben een paar voorbeelden in Nieuwegein. En regelmatig komen ex wethouders niet of nauwelijks aan de bak als het om een nieuwe baan gaat. Een redelijk financieel vangnet is dus gewoon op zijn plaats. Het aantal mensen dat de politiek in wil en ook nog wethouder wil worden groeit niet of nauwelijks. Maar zolang we in een democratie leven, hebben we ze wel nodig. Dat vangnet dus ook.
