PLUSSEN
Complimenten aan onze vorsten en de gemeente Amsterdam. Iedereen heeft zijn en haar rol gespeeld in een buitengewone operatie die ons land maar vooral ook Amsterdam voortreffelijk op de kaart gezet heeft. Hulde voor alle kleine en grote medewerkers die aan dit feest mede de glans gegeven hebben, die we zo om de dertig jaar goed kunnen gebruiken. Daar mogen we best trots op zijn. Dat het iets bijzonders was, bleek ook uit de enorme belangstelling vanuit het buitenland. Dat vertaalde zich naar televisieploegen, journalisten en fotograven en ook de individuele belangstelling van heinde en verre. De volgende dag tussen de bloemen op de Keukenhof hoorde je trouwens ook alle talen van de wereld. Het prinselijk, nu koninklijk paar heeft na al die jaren van voorbereiding deze ‘test’ op voortreffelijke wijze doorstaan. Het lijkt erop dat ze er klaar voor zijn. Daar doet het gemopper tijdens sommige praatprogramma’s niets van af. Waarbij het vermakelijk is om de emotionele verhalen over die ‘ poppenkast’ te horen uitkramen door lieden die geacht zijn om wetenschapper te zijn en een zekere objectiviteit te representeren. Het deed verder niets af van de prestaties van alle betrokkenen. Of zoals burgemeester van der Laan, republikein in hart en nieren, zei: “Wanneer je het echt goed voorbereid hebt, kan je later eenvoudig sturen.” Dat geldt net zo goed voor ons nieuwe Koningspaar.
Een grote PLUS ook voor de plechtige dodenherdenking op de Dam met een diep gedragen speech van Peter van Uhm voormalig commandant van de strijdkrachten, die zijn zoon verloor in Afghanistan. Zijn laatste zin over vrijheid moeten we gezamenlijk doen, deed een stevig en ongebruikelijk applaus ontstaan op de Dam.
Veel minder fraai was voorafgaande aan deze herdenking, het geharrewar over het ook gedenken van de gesneuvelde Duitse soldaten. Laten we het volgende op een rijtje zetten. Er is nog nooit een oorlog geweest die echt nodig was. Het is en was altijd de gewone man, die blootgesteld aan bergen propaganda voor volk, vlag en vaderland met een door priesters aan beide kanten van de grens gezegend wapen, zijn dood tegemoet mag gaan. Het wordt langzamerhand wel tijd om ook Duitse oorlogsslachtoffers te gedenken.
Ja ook een plus voor het 5 mei concert dat zich met de keuzes van muziek en artiesten vernieuwd had. Het was dan ook zeer de moeite waard om te bekijken en te horen. Niet te veel veranderen. Plaats en aanpak kunnen nog jaren mee. Zo’n lange dunne vlag die zonder veel instructie of misbaar om het hele festijn werd uitgerold, zoiets kan alleen in Amsterdam, mengsel van speels gedrag en wil om te slagen. En dan doe je gewoon mee!
Het enige zielige van de vorige week waren die republikeinen. Joanna van der Hoek werd opgepakt en het leek wel of de wereld even verging. Gelukkig niet want er is het voornemen van een partij om er vragen over te stellen in de Tweede Kamer. De eer van Holland is gered. Want bij ons mag je overal vragen over stellen.
Ook ik heb een vraag. Stel dat we geen onderdanen zijn, krijgen we dan Mark Rutte als president? Hoe gaan we die dan voorbereiden en opleiden zonder Bea en de helaas te vroeg overleden Claus? Het is maar een vraag en onze republikeinen hebben vast al een antwoord. Dus Joanna begin dan maar nu met studeren. Je kijkt soms al zoals de prinses op de erwt. De rest volgt dan wel. Slechter dan Rutte of neem nou Plasterk of zo iemand kan toch niet. Ook omdat zij die tijd voor opleiding niet hebben, maak je best een kans. Maar om een koning of koningin te worden, moet je toch minstens een keer in de Nieuwe Kerk kunnen geeuwen tijdens een belangrijke plechtigheid, waar je prinses werd. Dat lijkt me nog wel een probleem. Maar daar hebben jullie vast over nagedacht!
