Woensdag 15 april was er weer een werkvergadering van de raad over de Structuurvisie. Deze klimt langzaam maar zeker uit haar ei. Erg mooi is het beestje nog niet. Te veel losse einden en te veel kansen die natuurlijk eerst veel later en al doende tot wasdom moeten gaan komen. Wat voor draak of prachtige vogel er dus aan zit te komen, blijft voorlopig in het ongewisse.De werkvergadering leverde een paar zaken op. Wat bouwen betreft is er een bandbreedte gaande van 1.600 tot zeg 6.000 woningen. Daarvoor hoeft in eerste instantie het wegenplan van Nieuwegein niet aangepast te worden. Dat betekent echter wel dat de AC Verhoefweg zijn oorspronkelijk bedoelde capaciteit moet behouden, vinden de verkeerstechneuten. Maar andere gemeentelijke afdelingen geven aan dat diezelfde weg een soort stadslaan of –boulevard moet worden waaraan gewoond gaat worden en waardoor de maximum snelheid sterk verlaagd moet worden. Wat moet de raad nou met zulke controversiële ideeën?Nieuwegein heeft in de jaren ’70 doelbewust gekozen voor het imago ‘groene stad’. Nog altijd is het uitgangspunt voor de Structuurvisie dat Nieuwegein een heel groene gemeente is en blijft. Hoe hard blijft zo’n uitgangspunt als er een ambitieus woningbouwprogramma dwars overheen wordt gelegd? Wie is het sterkst, wie ontketent de oorlog tussen de ambtelijke plannenmakers? De oevers van het water dat Nieuwegein rijk is moeten toegankelijk worden en blijven voor recreatieve fietsers en wandelaars. Mooie ambitie, die nu al door de praktijk is ingehaald.Dit soort botsende opvattingen tussen afdelingen moet wel leiden tot een structuurvisie waar de kansen voor de één toch niet automatisch de vreugde van de ander opleveren. Hier toont zich het gebrek aan afstemming tussen ideeën, fantasieën, uitgangspunten, feiten en wat al niet verder kan bijdragen tot een consistent toekomstbeeld van onze stad en hoe dat gerealiseerd moet gaan worden. Vlijtig blijft iedereen in zijn eigen hoekje heel hard werken om allerlei ideeën optimaal te presenteren. Heel leuk allemaal, maar dat geldt ook voor de menukaart van een goed restaurant. De menukaart zelf is de kunst niet – die zit ‘m in het kiezen. Wie de eendenpaté door de hutspot prakt, heeft het niet begrepen.Plannen maken is leuk, maar we hebben straks wel te maken met de uitvoerbaarheid. Daar zit wel het probleem, maar daar gaat het huidige plan niet over. Hier wordt gedroomd en mogen burgers kiezen, zonder zich te realiseren dat hun keuze onzin is. Ooit deden we dat ook met Nieuwegein Kiest!, om vervolgens hele ander dingen te gaan uitvoeren dan waarvoor de burgers hadden gekozen.We zijn de puberale fase van de Bouwstenennota nog niet ontstegen. Wat moeten we hier nu mee als raad?