Allereerst mijn oprechte wens dat u allemaal op een prettige manier 2006 ingegleden bent! Wanneer u dit leest ben ik ook nog aan het glijden in Oostenrijk. Heel voorzichtig natuurlijk zoals dat een senior betaamt!Maar vanaf de 9e gaan we weer aan de slag. Wij denken dat er veel moet gebeuren willen we deze stad in de huidige vorm houden. Dat impliceert in deze verkiezingstijd plannen maken en ze zo goed mogelijk verkopen. Daar gingen de afgelopen drie columns ook over. Met een ironische ondertoon zoals u dat gewend bent. Maar bloedserieus als het om onze stad gaat.Ik maakte wat opmerkingen over het verkiezingsprogramma van het CDA. Sommigen zullen denken dat ik het niet goed vind. Ja en nee. Nee want wij zouden als stad een stuk beter af zijn wanneer alle partijen zo serieus met hun plannen bezig waren als het CDA. In dat opzicht doet deze partij haar huiswerk uitstekend. En menig andere partij ook! De kritiek richt zich niet daarop. En hier plaats ik andere partijen maar bij het CDA. De kritiek is dat alles wat er door de politiek in deze programma’s gezegd wordt wel een kern van waarheid heeft. Maar dat de kwaliteit van de uitvoering niet altijd voldoende of soms zelfs geen aandacht krijgt.Het gaat hier om het onderscheid tussen beleid maken en uitvoeren, een taak waar de politiek zich nauwelijks mee bemoeit. De heer Bolkestein, inmiddels ook een senior, blijkt een onverwacht medestander van de VSP te zijn. In het kerstnummer van Elzeviers weekblad verzuchte hij dat de politiek eindelijk een beetje meer op de uitvoering let. Daar zijn wij het 100% mee eens. Leuk die programma’s maar wat moet er nu feitelijk in onze stad gebeuren om dat leef- en woonklimaat te handhaven ook nu de financiën wat minder ruimhartig ter beschikking komen. Dat vraagt dus naast een programma ook aandacht voor de mensen die het uit moeten voeren en de methodes die zij gebruiken. Een extra taak voor de politici! Een taak die het besturen alleen maar interessanter maakt!De politiek zal meer over de schouder van het college mee moeten kijken naar de uitvoering. In het dualisme neemt raad en college afstand van elkaar. Daar is niets mis mee. Vele zaken in onze stad worden ambtelijk prima geregeld en vragen behoudens het toezicht van het college om geen verdere politieke inbreng. Maar er zijn zaken waar de raad zich veel intensiever mee moet bemoeien. Dit gaat over de implementatie en uitvoering, maar ook over het maken van meer gefundeerde keuzes. Meer voor sport of meer voor het milieu is straks niet meer een kwestie van gevoelsmatig afwegen maar moet een keuze worden tussen de bestaande kosten en opbrengsten en de maatschappelijke effecten van de extra uitgaven. Dat begint natuurlijk met een compleet overzicht van de reeds bestaande uitgaven en al behaalde effecten. Dat eindigt met een goed onderbouwde informatievoorziening richting inwoners na het nemen van het besluit.Dat zoiets niet gedaan kan worden voor elke activiteit die in het gemeentehuis wordt uitgevoerd, is logisch. Er zal dus geselecteerd moeten worden op importantie en financiële consequenties en de vraag of we het als gemeente op kunnen lossen. Daarbij dualistisch te werk gaan wordt de opgave van de komende vier jaar! Het is misschien ingewikkelder dan het schrijven van een programma. Maar wij denken dat we er niet onderuit kunnen.