Staatssecretaris Jetta Klijnsma werkt aan de Participatiewet staat er in het Magazine van de VNG. Die Nieuwe Participatiewet zou op 1.1.2014 in moeten gaan en vervangt dan een aantal bestaande wetten. Het is de bedoeling dat mensen met een bijstandsuitkering of met een lichamelijke, psychische of verstandelijke beperking aan regulier werkt te helpen. En o ja het moet ook een bezuiniging opleveren.

‘Het moet makkelijker worden om het leven te leven‘ slogant de staatssecretaris op een voor mij typische PvdA oude stijl manier. Ik heb dan ook wel zorgen om haar streven. Om deze wet gemeentelijk uit te voeren wordt het Gemeentefonds aangevuld met 8 miljard euro, verreweg het grootste bedrag dat binnen de transities beschikbaar wordt gesteld. Wie van de doelgroep nog wel kan werken valt onder deze wet. Huidige Wajongers worden niet herkeurd en hun uitkering wordt niet verlaagd. Nu is door een zekere nonchalance bij de keuringen uit het verleden, en dan zeg ik het mild, een deelgroep Wajongers ontstaan die mede door hun wettelijke rechten er van overtuigd zijn geraakt dat ze inderdaad tot niets in staat zijn. Daardoor stijgen de kosten. Niets lijkt logischer dan herkeuring te regelen ten opzichte van het criterium: ‘Helemaal niet kunnen werken’. Iets productief doen lijkt me namelijk de basis van ‘het leven te leven.’

Maar die herkeuring schijnt niet nodig te zijn. Verlaging van de uitkering is ook niet aan de orde. Ook wanneer men al in een sociale werkplaats werkt wordt men niet herkeurd. Maar die mensen werken al. Het verschil tussen deze mensen en Wajongers vind ik onbegrijpelijk.

Binnen de nieuwe wet komt er voor mensen die onder het minimumloon aan de slag kunnen tijdelijk loondispensatie. Het is de bedoeling dat tenslotte loon plus aanvullende uitkering samen wel even hoog zijn als het minimumloon. Ook worden bedrijven met 25 of meer werknemers verplicht vijf procent van hun personeelsbestand te laten bestaan uit mensen met een arbeidshandicap. Dit wordt vanaf 2015 stapsgewijs ingevoerd aldus het artikel in het VNG Magazine.

Dit is nu weer zo’n typisch voorbeeld van beleidsplannen waar een theoretische bezuinigingsopgave achter hangt maar geen mens weet wat er bij implementatie en uitvoering daarna van die bezuiniging terecht komt. Dat kan ook niet anders wanneer we de cijfers niet kennen.

Hoeveel Wajongers zijn er en komen er naar verwachting nog bij? Hoeveel mensen werken er in de sociale werkplaatsen van Nederland? De gemeenten kunnen vanaf 1 januari 30 000 beschutte werkplaatsen scheppen waar mensen onder begeleiding kunnen werken, staat er in het artikel. De bestaande aantallen plus 30 000 veroorzaken samen het wegraken van hoeveel normale banen en hoeveel gaat dat kosten?

Die 5 procent mensen met een arbeidshandicap die bedrijven verplicht moeten inhuren, leveren sommige bedrijven nuttige medewerkers op. Maar vaak is het in bedrijven helemaal niet mogelijk om dit soort medewerkers in te passen. Hoe gaat men daar wettelijk mee om? Het verbaast u niet dat er nog stevig aan deze wet gesleuteld wordt en dat het hoe dan ook een hele zware taak wordt voor de gemeenten van Nederland.

Al met al weer een voorbeeld van haast je rep je maatregelen ingegeven door de heilige gemaximaliseerde drie procent begrotingsoverschrijding. Als we dat maar halen worden we in Brussel gewaardeerd en in Berlijn natuurlijk ook. Ondertussen worden er zaken uitgewerkt die de toets van verstandig beleid niet verdragen. Dat wordt dan ook bevestigd door het feit dat onze overheid onze welvaart opeet en de bron van die welvaart, te weten de groei van de economie, niet weet aan te zwengelen. Kortom ze zijn in den Haag te jong, te onervaren en teveel met zichzelf bezig. Er zijn mensen die hopen dat er snel verkiezingen komen. Het is nog maar de vraag of dat helpt.