Het college en in haar kielzog de gemeentelijke organisatie blijken telkens weer niet veel benul te hebben van communicatie. Zo worden er in de kranten dingen gezegd door wethouders, met foto en al, die dan later onhandig bleken te zijn (de kosten voor de burgers van de binnenstadsplannen) en worden er door de organisatie communicatie gepleegd over plannen die later in de praktijk voor de burgers weer heel anders uitgevoerd worden, zie Nieuwegein kiest. Daarnaast zijn er genoeg dingen die helemaal niet besproken of gecommuniceerd schijnen te worden.
Een paar voorbeelden van de communicatie van de gemeente zijn gauw gevonden.
De V.S.P. stuurt een artikel 42 brief over het heffen van precariorechten voor een groep vrijwilligers die werken voor het restauratiefonds van de Barbara kerk. Zij hebben al heel lang eens per maand een aantal kraampjes tegen het hek van de kerk en moeten sinds de komst van de biologische boerenmarkt leges betalen hetgeen de resultaten van hun activiteiten natuurlijk bijzonder belast. De V.S.P is het daar niet mee eens en stelt een aantal vragen. Wij vragen eigenlijk of er naast het hoofd ook het hart gebruikt kan worden. Het antwoord is nee. Het zijn uw regels, wij voeren ze uit zoals afgesproken. De raad heeft beslist en als ze het anders willen gaan ze maar met hun eigen middelen zorgen dat die “ongewenste” situaties gewijzigd worden. (Daar zullen we inderdaad aan gaan werken!) Geen afwijkingen dus van raadsbesluiten.
Formeel heeft het college gelijk. Toch zijn de argumenten merkwaardig wanneer u weet hoeveel raadsbesluiten in het daarna volgende proces gewoon niet conform uitgevoerd worden en hoeveel zaken er gedaan worden zonder enig raadsbesluit. Qua communicatie paraten we vrolijk langs elkaar heen! Niets was immers eenvoudiger dan gedogen en de commissie hier even van op de hoogte te brengen. Behalve één ding misschien, een formalistische benadering. Overigens ziet het ernaar uit dat toen de boerenmarkt er nog niet was, er wel vrolijk getolereerd werd. Zo gek was die V.S.P. vraag dus niet.
Nog een voorbeeld. Formeel zou “Nieuwegein Kiest” een feestje van de burgers worden Zij zouden gericht mogen kiezen in deze moeilijke tijden gekenmerkt door gebrek aan middelen. Ondanks dat gebrek is er een vrij duur proces gestart met een folder en bijeenkomsten. Een prachtige nieuwe manier om de burgers bij de stad en de besluitvorming te betrekken. Wanneer echter puntje bij paaltje komt doktert de organisatie een aantal voorstellen uit tot bezuinigen. Bekrachtigt het College dat en mag u in de commissies komen inspreken. De betrokkenen zoals SWN en de Sportraad worden vriendelijk doch dringend verzocht om voorlopig niets aan de pers door te geven van de voorstellen en de discussies. Het aardigste is dat de werkwijze op hoofdlijnen ook is vastgelegd. en door de raad bekrachtigd is met 18 stemmen voor en 15 stemmen tegen. Die 15 tegenstemmers zagen de voorlopige antwoorden die het college gaf niet zo zitten.
De voorstellen in voorbereiding bevestigen hun gelijk. Zo gaat het natuurlijk niet. Maar het gaat toch gebeuren. En u als burger? Formeel heeft u uw zegje gedaan middels die tweehonderd mensen die meegedaan hebben aan de bijeenkomsten aan het begin. Alleen toen wist u nog niet wat de SWN, de Sport en de Bibliotheek allemaal moeten inleveren. Want dat is niet gecommuniceerd en nu officieel nog steeds niet naar u toe.
Mijn buurman is terug van zijn bezoek uit Afrika. CDA-er Willem Wijntjes, gebruind en in vorm vertelt met enthousiasme over zijn bezoek en alle dingen die de gemeente doet en plant in onze zusterstad Rundu. Nu is de V.S.P.niet zo enthousiast over dit Afrikaanse avontuur. Wat ons betreft lijkt het te veel op een reisbureau voor ambtenaren. Maar wanneer je dan dat enthousiaste verhaal hoort, kan je alleen maar vaststellen dat we daar toch wel goed bezig zijn en dat we er ook mee door moeten gaan! Blijft de vraag wat de antwoorden zijn wanneer we de burgers van Nieuwegein vragen wat we daar doen! Misschien houden we onze lamp veel te veel onder de korenmaat!
Ook over Rundu mag zo te zien wel eens wat meer gecommuniceerd worden, gewoon reclame maken over het hoe en waarom van een mondiale visie en onze bezigheden o.a. in Rundu! Moet de gemeente dat zelf doen? Ook ja, maar het nog meer stimuleren van Nieuwegein Mondiaal en de werkgroep Rundu lijkt eveneens een waardevolle taak! Na dit bezoek moet dat niet moeilijk zijn.
Zo zijn er nog wel een aantal. Doet de gemeente het dan allemaal zo slecht. Ach voor een gemeente misschien wel niet. De middelen die zij beschikbaar stelt zijn ons inziens echter veel te beperkt. Ten tweede gaat ze met allerlei zaken op een gestandaardiseerde manier om. U kent het wel. De verordening weken ter inzage op het gemeentehuis, daarna publicatie op de gemeentepagina en in een doelgroepenpublicatie. De gemeentelijk publicaties hebben het nadeel dat ze voor al over bouw- en kapvergunningen schijnen te gaan en vele andere zaken die niemand boeit Dus leest er geen mens en realiseert men zich dat er wat er aan de hand is wanneer de straat voor hun deur opengebroken wordt! (Dixit wethouder Monrooy en hij heeft gelijk.) De vraag die blijft is: wie of wat is daar nu de oorzaak van? Toch maar wat meer geld aan communicatie uitgeven?