het ‘bruisend’ stadshart liet zowaar een slagje horen. op 26 januari verlieten de ambtenaren het stadshuis, en in plaats van een weldadige stilte was het geluid van vele stemmen merkbaar. boekhandel manschot organiseerde een literaire avond, tegelijkertijd werd in de bibliotheek de uitreiking van de nieuwegeinse literatuurprijs georganiseerd. gelukkig waren beide bijeenkomsten goed bezocht, maar dit had beter afgestemd kunnen worden. ik koos voor de bibliotheek, de uitreiking van de prijs, waar ik zelf overigens niet naar bleek te hebben meegedongen.
en nu moet ik oppassen niks onaardigs te zeggen over vorige jaren, maar deze bijeenkomst was op alle fronten een sprong vooruit. de mooie locatie, een frisse presentatie, een betere akoestiek en een hele goede muzikale ondersteuning. toegang? gratis! de winnende teksten worden gepubliceerd op www.opspraak.net, de digitale stek van de stichting ‘beeldspraak’. jammer dat het tijdschrift ‘opspraak’ nog maar één papieren uitgave zal kennen. maar goed, ik geef een indruk van wat ik zoal dacht bij de voordrachten proza en poëzie.
opspraak
een volle pen, een leeg papier
ik trek de deuren zachtjes dicht,
verbeeld wat ik in schemerlicht
tot nieuwe werk’lijkheid scharnier
ik zoek de grenzen op van taal,
geknede zinnen, laag na laag,
gerangschikt wat ik binnen draag
tot mijn gedicht, tot mijn verhaal
en straks geeft mij een microfoon
terwijl ik mij licht zorgen maak
‘van oogst ik bijval, klinkt er hoon?’
de voordracht tot een zware taak
verberg ik diep de boventoon,
de wens dat ik in opspraak raak
© ton de gruijter
