‘Leefbaar Nieuwegein is tot ieders verrassing als nieuwste en grootste partij uit de verkiezingen van 2002 tevoorschijn gekomen. De kiezer had gesproken en maakte op pijnlijke wijze zijn opvattingen duidelijk over de tot dan bestaande verhoudingen binnen de Nieuwegeinse politieke arena. De kiezer veroordeelde de Nieuwegeinse politiek tot Leefbaar Nieuwegein. Een vonnis dat niet de kiezer, niet de bestaande politiek maar wel Leefbaar Nieuwegein kwalijk werd genomen. De eerste spontane reacties op 6 maart 2002 getuigden dan ook van verbijstering en ongeloof.’

‘Precies één jaar later komen hetzelfde soort emoties weer naar boven. In een tijdsbestek van twee weken stapt de één na de ander uit de fractie en splitst het restant van Leefbaar Nieuwegein zich op in twee fracties. Dat wat begon als de grootste partij wordt momenteel door nog slechts één raadslid vertegenwoordigd. Die zal ongetwijfeld denken aan de woorden van Pim Fortuijn: “It’s a hell of a job”.’ De nieuwe afsplitsing heeft als naam gekregen, Onze Nieuwegeinse Samenleving. Volgens O.N.S. betekende voortzetting van Leefbaar Nieuwegein met Jacqueline Verbeek ‘acuut instortingsgevaar’.