Tijdens zijn omzwervingen door en om Nieuwegein heeft de Nieuwegeiner Arend Bloemink (1946) vrijwel altijd zijn camera bij zich. Zijn camera is als ware het een verlengstuk van zijn hand. Een veelgebruikt verlengstuk. Hij fotografeert dat wat hem opvalt. Soms is dat iets bijzonders. Soms is dat iets alledaags. Soms fotografeert hij een evenement in Nieuwegein (wielerrondes, openingen, activiteiten van B&W, jeugdvoetbal, een trouwpartij, …). Soms valt zijn (camera)oog op een heel gewoon, maar prachtig stukje natuur. Soms ook fotografeert hij al wandelend in de wilde weg en ziet hij thuis wel wát er op zijn geheugenkaartje is vastgelegd.
En dan zijn er nu en dan van die momenten dat hij verzucht: Nieuwegein, waarom? En mocht u deze verzuchting ook wel eens slaken, laat ons dan weten waaróm u uw verzuchting slaakt. Misschien ziet Arend er een foto in ………..
Arend Bloemink: ‘In februari jongstleden lag aan de Galecopperdijk het bakje waarin hondenpoep aan de gemeente kan worden aangeboden in de sloot. Omvergetrapt. De gemeente reageerde snel en plaatste het bakje weer terug. Echter, in maart vond iemand het nodig het bakje weer uit de grond te trappen en belandde het op de oever. Nu, in april, heeft een (dezelfde?) onverlaat het kennelijk leuk gevonden om het bakje opnieuw uit de grond te trappen. Het ligt nu wéér in de sloot. En pal naast het tamelijk druk gebruikte trottoir rest nu een gevaarlijk gat… Ongetwijfeld heeft de dader een enorme lol gehad. Of is hier iets anders aan de hand. Heeft er misschien iemand aan juist dít bakje een hekel? Zo ja, waarom dan?’
