Uiteindelijk levert Nieuwegein kiest op wat de bedenkers wilden. De stad in rep en roer, insprekers bij de vleet en kranten vol nieuws. Vooral de insprekers hebben onze sympathie. Met instemming citeren ze uit de Keuzenota van Nieuwegein kiest, om bijna verwonderd op te merken dat de financiële gevolgen helemaal niet passen bij het eerder gestelde. Anderen spreken hun verontwaardiging uit dat de conclusies van het eerdere rondje discussiëren op generlei wijze verwerkt zijn in het plan wat nu voorligt. Foutje natuurlijk. U dacht dat wat u gesuggereerd wordt in de praktijk gedaan gaat worden. Nee dat is nu een voornemen! Dat weet u dan weer. Voor de gemeente schijnt het er over praten zo ongeveer het zelfde als er wat aan doen! Daar kan de politiek best op reageren natuurlijk. Maar dan moet er wel een meerderheid zijn om het te begrijpen en er conclusies uit te trekken. Wij zijn dan ook benieuwd wat er dus gaat gebeuren!

De commissie stelt wat vragen, soms ook hele domme wat dan een golfje van verbazing door de zaal laat glijden en de aanwezige ambtenaren zijn redelijk tevreden. De democratie werkt en er wordt door het college tenslotte gewoon een plan doorgedrukt, noodzakelijk om een aantal zaken te regelen die al veel eerder geregeld moesten worden. Dingen als onderhoud aan wegen en verdere kapitaal goederen, zoals tunnels en bruggen. Verder beginnen de Binnenstadsplannen nu gewoon geld te kosten en het moet allemaal dus uit de lengte of de breedte komen. Vandaar. Willen die burgers hun huidige niveau aan voorzieningen houden dan moeten ze de handen maar eens uit de mouwen steken.

Feitelijk worden we niet belazerd, het staat er allemaal zonder terughoudendheid. Maar zonder een enorme hoop kennis van de situatie en de achtergronden zijn de orakelachtige teksten van Nieuwegein kiest tamelijk onbegrijpelijk voor welke burger dan ook. En waarom de bedoelingen en de financiën zo dwars tegen elkaar in gaan is een merkwaardige manier van communiceren, kennelijk noodzakelijk om een vervelende situatie op te leuken! Het moet beter, vaker, mooier en doet u het vooral zelf. Het gebeurt om meer te kunnen investeren. De burger hoeft nagenoeg niets extra te betalen want we gebruiken de reserves. We leggen de rekening niet bij de burgers. Nu heeft wethouder Monrooy er zo te zien een handje van om de zaken optimistisch voor te stellen. De Molenkruier citeert hem dus voluit en zo geeft hij net als ooit bij de Binnenstad weer de indruk dat het wel meevalt terwijl dat in werkelijkheid niet zo is.

Ten eerste betalen we de zaken waarop bespaard wordt straks voor een groot deel uit onze eigen portemonnee. De heer van Es uit de Bateau, inspreker op persoonlijke titel op vrijdagavond, zei het heel plastisch. “Wij mogen lappen!” En daar heeft hij groot gelijk in, want zo is het. Verder gaan die reserves die nu gebruikt worden ervoor zorgen dat de voorzieningen die uit de renteopbrengsten betaald werden ook steeds minder worden. Het is een koekje van eigen deeg wat de Nieuwegeiners toegeworpen krijgen! En dat begrijpen de meeste mensen heel goed! Waarschijnlijk is dat ook onvermijdelijk. Blijft de vraag waarom het zo gedaan is en wie opteerde voor deze vreemde manier van doen terwijl de moderne burgers toch groot genoeg zijn om de waarheid te horen!

Volgende week deel twee van dit verhaal met uitleg wat er feitelijk aan de hand is.

Uw reacties worden altijd gewaardeerd!