‘T is nog even wennen, maar we gaan weer aan het werk. Eigenlijk vorige week al bij het Eneco wielerrondefeest. Jammer genoeg was ik te laat terug van vakantie voor de aankomst en miste daardoor een goede Hollandse regenbui. Die had ik in Italië echt gemist (niet dus!). Maar het vertrek was heel gezellig. Je ziet weer veel mensen, hoort de laatste nieuwtjes en komt weer in Nieuwegeinse sferen. Afgelopen week de post gelezen, de mail bijgewerkt en langzamerhand lijkt het of je niet bent weggeweest. Vrijdag was ik op het bijzondere jubileum van collega Job Hoegee. 50 jaar raadslid, dat is echt wel een prestatie. Dat vond de jubilaris ook, hoewel er de gepaste bescheidenheid bij kwam kijken. Ten slotte zijn we allen "slechts onnutte dienstknechten", herinnerde de partijvoorzitter van de SGP ons. Die konden we weer in de zak van ons goeie pak steken. Ik had het buitengewone voorrecht namens de Raad de desondanks glunderende hr. Hoegee toe te spreken. En nu ligt het bureau weer vol met stukken, vragen inwoners en organisaties aandacht voor de dagelijkse sores en pakken we weer de draad op. Waarover praten we nu in Nieuwegein. De renovatie van de woningen in de Zwanenburgstraat, bij voorbeeld. De fractiecollega’s Hans Adriani en Robert Ramdas hebben niet stilgezeten en hard gewerkt om de communicatie tussen bewoners en Mitros weer op gang te krijgen. Dat is ook gelukt. Complimenten; een mooi voorbeeld van lokaal politiek handwerk. Verder bijkt een aanrijding met een auto waarin een wethouder zit, zomaar aanleiding voor nieuws. Ja, het zijn net mensen, soms, die bestuurders. De volgende dag is het nieuws alweer oud door de dramatische brand bij Total. In de lokale politiek is "de gokhal" onderwerp van gesprek geworden. De speelautomatenhal die al jaar en dag naast de Kom zit, wil meeverhuizen naar Oostkant van het nieuwe stadscentrum. De ondernemer wil er dan meteen een flinke bioscoop bij ontwikkelen. Nou ben ik zelf niet zo van de kansspelen en het enige lootje dat ik wel eens koop is van de scouting of de kerk (overigens trouwe leveranciers van deze vorm van geldwerving). Ik heb ook geen Postcodelot (dat wordt nog wat als de hoofdprijs in Zuilenstein valt). Maar goed: ineens lijkt het wel of Nieuwegein het gokcentrum van Utrecht wordt. Verslaggever Petra M. (de Vries?) heeft zelfs een anonieme getuige opgespoord. Komende zaterdag ga ik met enkele collega’s een kijkje nemen in Deventer waar de ondernemer een vergelijkbare vestiging heeft. Eerst kijken, luisteren en dan oordelen, lijkt me wel verstandig. Sommige collega’s blijken het niet nodig te vinden. Die kijken zeker in hun glazen bol. Handig wel bij kansspelen, maar niet in de politiek, lijkt me.Samengevat: We zijn weer thuis