Na anderhalf jaar was het weer zover: ouderen met dementie die samen met mantelzorgers en vrijwilligers één koor vormen in Nieuwegein. Samen zingen voor de gezelligheid en voor de gezondheid van deelnemers, want muziek is voor deze groep volgens Alzheimer Nederland bijna onmisbaar voor het creëren van een prettige sfeer.
Vanwege corona kon het koor de Geinse Wijsjes lange tijd niet samenkomen. Nico Horstink is de pianist en zingt alle liedjes mee. “Je valt in een zwart gat als je zo lang niet in een koor mag zingen”, zegt Horstink. Het verbaast hem dat zoveel ouderen met dementie weer terug zijn voor deze eerste editie sinds corona. Ouderen die een keer langskomen, blijven vaak hangen, vertelt hij.
Tinie Mijnders lijdt aan dementie, maar dat weerhoudt haar er niet van om vrolijk met alle nummers mee te zingen. “Het is zo ontzettend leuk om te doen, heel mooi!”, zegt Mijnders. Meezingen gaat haar goed af, alleen Engelstalige nummers zijn nog weleens lastig, benadrukt ze. “Maar oudere nummers vergeet ik niet.” Net als iedereen houdt ze haar map met alle nummers en de bijbehorende teksten goed in de gaten. Het gezelschap dat in een halve kring op stoelen zit, geniet van de muziek en de meesten zingen volmondig mee.
Muziek doet wonderen
Haar echtgenoot is enorm blij dat hij weer samen met zijn vrouw naar deze middag kan gaan. “Het samen zijn en zingen met elkaar is ontzettend belangrijk voor haar”, zegt Henk Govers. Bovendien doet het haar goed dat ze verschillende koorgenoten kent en herkent, vertelt hij. Haar geheugen is niet meer wat het geweest is, maar muziek doet wonderen. “In de auto zingt ze bepaalde woordjes volmondig mee”, zegt Govers.
Hij is al een lange tijd mantelzorger en brengt haar elke week naar het koor. “Dagelijks doen we dingen samen, zodat ze niet in isolatie zit en in haar kamertje verpietert”, zegt Govers. Wandelen, fietsen, naar muziek luisteren en dus zingen.
Coördinator Annette Stock: “In de coronaperiode zijn we de helft van onze groep kwijtgeraakt. Zij zijn overleden of ze zijn opgenomen in een verzorgingshuis.” Ze hoopt dat de regels snel worden versoepeld, zodat ze meer mensen kan toelaten. “In principe geldt het principe van hoe meer hoe beter, tenzij iemand heel hard en vals zingt. Dat is nog wel eens lastig voor de buren”, zegt Stock met een lach. En hoe was het? “Heel erg leuk. Zo fijn om iedereen zo te zien”, zegt ze.
Mooie vriendschap
Henny Bouman is netjes gekleed. Ze heeft dementie en zingt vrolijk mee. Helemaal tijdens het nummer ‘Utereg m’n stadsie’ van Herman Berkien. “Jij komt zeker uit Utrecht?”, vraagt een vrijwilliger. Bouman beaamt dat en noemt meteen de plekken in Utrecht waar ze heeft gewoond. Regelmatig kijkt ze naar haar buurman en goede vriend Grieto Kuiper die ook aan dementie lijdt. Die haalt, als ik zijn naam vraag, met een lach op zijn gezicht snel een kaartje met persoonsgegevens uit zijn portemonnee. De rest van de middag blijft hij stil, maar tevreden.
“We kunnen elkaar niet missen”, zegt Bouman. Ze hebben elkaar gevonden tijdens hun ontmoetingen bij het koor in Fort Vreeswijk. Daar is een hechte vriendschap ontstaan. Aan het eind van de middag houden ze elkaars hand vast. Het laat maar weer eens zien hoe muziek verbroedert.
Met dank aan onze samenwerkingspartner RTV Utrecht / Michiel van Ooijen
Ik zou het leuk vinden om mee te zingen met een groep mensen met dementie. Inheb altijd graag gezongen maar nu door astma lukt het niet zo goed meer. Maar misschien samen het voor beide partijen goed en gezellig is