Monumentenzorg

De draaimolen draait op de kermis en in ons leven. Vroeger was het een jaarlijks hoogtepunt als de kermis de stad aandeed. Tegenwoordig heeft de kermis een andere rol. Tijdverdrijf en vermaak, een plek waar je grote hoeveelheden geld kwijtraakt aan vrij onzinnige zaken.Toch is en blijft de kermis een onderdeel van onze cultuur. Een monument waar je kunt spotten met je angst, de zwaartekracht en waar je nog ongegeneerd kunt genieten van zachte kaneelstokken. De muziek en de lichtjes hebben nog steeds een onweerstaanbare aantrekkingskracht.De draaimolen als symbool van het leven. Een mallemolen op weg naar nergens. Een cultureel monument waarbij niemand zich afvraagt wat het werkelijke nut is. Een monument zoals vele andere; een symbool van wellicht vervlogen tijden. Een monument dat in stand blijft tegen de stroom in.Dat gebeurt meer, zelfs als er vragen gesteld worden over de zin en het nut van monumenten. Een monument hoort de aandacht vast te houden en de herinnering te koesteren aan waardevolle gebeurtenissen, zaken en mensen uit het verleden. Het kan ook een grote rol spelen in het verwerken van een groot verdriet. Ik zal de waarde van monumenten nooit onderschatten.Het leidt natuurlijk wel tot de vraag wie moet bepalen of een monument waardevol genoeg is en gehandhaafd moet blijven. Kun je dat als buitenstaander of niet direct betrokkene wel vaststellen? De overheid heeft de niet geringe taak hierbij richtlijnen aan te geven.Niet ieder monument heeft voor iedereen dezelfde waarde. Soms ook zijn veranderingen in de samenleving het moment om afscheid te nemen van een monument dat plotseling vooral confronterend of stuitend wordt. Een proces dat bepaald wordt door culturele normen en waarden.Kunstwerken en beelden hebben niet zelden monumentale waarde. Je zult de kunstenaars de kost moeten geven die dagelijks bezig zijn met hun eigen monumentale meesterwerk. Iedereen is op zijn of haar eigen manier op zoek naar erkenning in het geschiedenisboekje, ook al heeft het een bescheiden oplage.Monumenten hebben een signaalwerking proberen anderen iets te vertellen. Dat is de functie van monumenten en daarmee zijn ze feitelijk van onschatbare waarde. Op het moment dat je probeert de waarde van een individueel monument in te schatten vanuit je eigen perspectief, ondermijn je een belangrijk stukje cultureel erfgoed.Een monument is niet confronterend; hooguit de boodschap die het vertelt. Een monument heeft waarde tot het maatschappelijk onaanvaardbaar wordt. Tot aan dat moment draagt het bij aan onze samenleving. Voor de één dagelijks en intensief, voor een ander niet of nauwelijks waarneembaar.De geschiedenis heeft ons geleerd dat een beeldenstorm meer kapot maakt dan ons lief is. Moderne zedenprekers die ons, op basis van gelegenheidsargumenten, proberen te overtuigen van het idee dat monumenten uit onze samenleving moeten worden verwijderd, zijn mensen die je moet wantrouwen.Zolang monumenten voldoen aan de richtlijnen zoals ze zijn opgesteld hebben ze recht van bestaan. Als de boodschap van een monument je zorgen baart, doe er dan wat aan. Niet door het monument ter discussie te stellen, maar door maatregelen te nemen die het achterliggende probleem oplossen.Als je de waarde van een monument niet herkent, beschouw dat dan als een leermoment. Een fundament voor je eigen monument.De samenleving is een pijpkaneel, ieder zuigt eraan en krijgt zijn deel.Afrodite