De vogels nestelen eerder in het jaar dan ze vroeger deden. Zelfs het journaal besteedt er aandacht aan. Die vogels hebben natuurlijk groot gelijk, want je moet warmte en zonneschijn niet onderschatten. Overal gaan de tuindeuren krakend open en komt er eindelijk weer wat frisse buitenlucht naar binnen. Zelfs een column kun je vandaag met goed fatsoen schrijven op het balkon.Toch blijft het een vreemd gevoel. De media doen hun uiterste best ons duidelijk te maken dat het allemaal niet goed gaat in de wereld. De economie groeit wel maar minder hard dan was voorzien, het kabinet gaat nog twee jaar verder met haar missie en tot overmaat van ramp is afgelopen weekeinde de Paus overleden. Wereldschokkende zaken die ons allemaal de weg wijzen naar de harde werkelijkheid die we onder ogen moeten zien.Maar ik wil helemaal niet ondergaan in gevoelens van somberheid en frustratie. Ik wil ’s morgens vroeg wakker worden van de vogels die vrolijk kwetteren en de eerste zonnestralen die de slaapkamer binnenkomen. Ik wil iedere dag genieten van het leven, van elkaar en van anderen. Ik wil zien en beleven welke pracht en praal het leven te bieden heeft. In deze tijden ben ik blij dat ik kunstenaar ben. Dat ik geleerd heb om te voelen en te luisteren, beelden te visualiseren.Mijn lentegevoel laat ik me niet afnemen door mensen die me duidelijk proberen dat ik een schijnwereld leef. Dat de echte wereld een wereld van problemen en conflicten is. Zijn er dan werkelijk verschillende werelden? Op het eerste gezicht lijkt het daar wel op. Kunnen al die onwaarschijnlijk mooie maar kleine wonderen opboksen tegen het grote leed? Een rationeel antwoord op die vraag is dat je naïef bent als je je ogen sluit voor de problemen in de wereld. Een gevoelsmatig antwoord kan en mag zijn dat juist die intense kleine momenten voor een groot deel jouw wereld kleuren.Als je in De Kom gekeken hebt naar ‘The Story Untold’, heb je dan zitten kijken naar een triest verhaal over de slavernij? Dat is wel de rode draad in het verhaal, maar heb je eigenlijk niet zitten kijken naar ontzettend enthousiaste Antilliaanse en Surinaamse jongeren die zich bewust zijn van hun culturele wortels en dat aan ons laten zien. Muziek en dans in verschillende stijlen; jonge mensen die je meenemen naar de beleving van hun eigen wereld.Jongeren die gelukkig nog volop geloven in een wereld die bestaat uit kleine wonderen. Een wereld die nog hoop en perspectief biedt voor iedereen. Rijkdom en weelde zijn niet de enige meetpunten als het gaat over gelukkig zijn. Kunst en cultuur geven je een net zo duidelijk meetpunt als je op zoek bent naar jezelf en jouw eigen plekje onder de zon.De lente geeft veel mensen het gevoel van een nieuwe start, een moment om de muizenissen achter je te laten. Ik ben blij dat we ieder jaar op hetzelfde moment steeds weer dezelfde ontdekking doen. Het leven is de moeite meer dan waard. Geniet van de geur, kleur en de warmte van de lente. Geef de TV wat rust en laat je inspireren door het enthousiasme van anderen. Ga naar een open dag, het theater of pak de fiets.Geloof in de lente….elk jaar weer