Toen wethouder van Everdingen op 15 maart op pad ging, om aandacht te besteden aan de dag van de leerplicht, heeft hij zich ongetwijfeld gerealiseerd dat hij die dag een belangrijk maatschappelijk en cultureel probleem in de spotlights zou zetten. Niet voor niks is er tegenwoordig zelfs een dag van de leerplicht. Een probleem dat we met z’n allen niet lichtvaardig moeten benaderen. Nu sta ik niet direct bekend als iemand die lichtvaardig schrijft over zaken en het lijkt me zeker niet verstandig daar nu verandering in aan te brengen.Het is goed dat de leerplicht bestaat. Ooit natuurlijk bedacht en in wetgeving vertaald om te voorkomen dat jonge kinderen veel te vroeg aan het werk zouden gaan. Dat werken was in die tijd geen uitbreiding van het zakgeld, maar een niet zelden noodzakelijke poging om te overleven. Vanuit die gedachte waren grote gezinnen in ons land dan ook geen uitzondering. Toch vraagt het om moed en visie vast te stellen dat hoe noodzakelijk werken dan ook is, ieder kind recht heeft op onderwijs. Die moed en wijsheid vormen de basis van de wet waarin de leerplicht geregeld wordt. Leerplichtambtenaren zien toe op de naleving ervan en mogen zelfs verbaliserend optreden tegen ouders en kind.Ouders en kind zijn iets om stil bij te staan. De verantwoordelijkheid voor het aanwezig zijn op school ligt dus formeel bij de ouders. Ik kan me niet echt meer voorstellen dat er kinderen thuis gehouden worden omdat ze moeten bijdragen aan het overleven van het gezin. Wat ik wel gezien heb zijn ouders die hun kinderen ten onrechte deelgenoot maken van hun eigen volwassen ideeën. Kinderen die niet naar school gaan omdat ze langs de deuren moeten om het evangelie te verkondigen en soms ook kinderen die niet op school komen omdat ze thuis voor zieken zorgen. Geen zaken waar je een kind mee mag lastigvallen en dus is het wat mij betreft prima dat de ouders daarvoor ter verantwoording worden geroepen.Hoewel het allemaal ernstig klinkt, is het werkelijke probleem iets heel anders. De grote groep kinderen die niet of niet volledig op school komt, doet dat omdat zij de interesse en het belang van scholing niet of niet meer inzien. Dat raakt aan de kern van het probleem en dan opeens is het voor mij niet meer zo logisch dat ouders daarvoor en zeker niet als enigen verantwoordelijk zijn. Het onderwijs heeft een plicht om te zorgen voor een klimaat dat leren niet alleen mogelijk maakt, maar ook stimuleert. Als het publiek wegloopt uit de zaal, weet de artiest dat hij zijn act moet bijstellen en dat geldt wat mij betreft ook voor het onderwijs.De leerplicht zorgt in dat verband ook tot uitwassen die we helemaal niet bedoelen, maar wel laten ontstaan. In veel meer gevallen dan incidenteel leidt de dwang om een kind op tijd naar school te laten gaan in huis tot vormen van huiselijk geweld. Ook alweer een gebied waar minutieuze handhaving op zijn plaats is. De meeste keren dat een kind school verzuimt, doet hij dat weloverwogen en volledig bij zijn verstand. Het meeste verzuim komt voor bij kinderen die hun kindertijd al vrijwel achter zich hebben. Bijna volwassenen die zich ontrekken aan de sleur van niet zelden saaie lessen.Het gaat mij te ver om ouders daarvoor ter verantwoording te roepen.Afrodite