Medewerkers van een Nieuwegeins kinderdagverblijf schrokken zich wild toen zij tien maanden geleden bij het verschonen van een vier maanden oude baby een duidelijke handafdruk op de buik en borst van het kindje ontdekten. De moeder van het kind werd gebeld en het werd gemeld bij Veilig Thuis. In het ziekenhuis stelde een arts vervolgens vast dat de afdruk door geweld moest zijn veroorzaakt. Dat gold ook voor een rode plek op de neus en een onderhuidse bloeduitstorting op de wang van de baby. De ouders mochten, met oma als toezichthouder, met hun baby naar huis. Maar twee dagen later stond onaangekondigd de politie op de stoep en werden ze afgevoerd naar het cellencomplex in Houten.
Het bleek de start van een lang persoonlijk drama voor het stel. Op een scan van de baby werden meerdere oudere ribfracturen en breukjes ontdekt. Ook werden bij de baby verhoogde leverwaarden vastgesteld, die het gevolg kunnen zijn van geweld. De 34-jarige vrouw zat ruim een maand in voorarrest, haar 35-jarige partner zelfs meer dan drie maanden. Ze werden door het Openbaar Ministerie verdacht van poging tot doodslag op hun kindje, dan wel zware mishandeling. Maar de rechtbank sprak hen vandaag allebei vrij wegens gebrek aan bewijs. Wie de verwondingen bij het kindje had veroorzaakt en hoe en wanneer dat was gebeurd, blijft een raadsel.
Zwaar weer
De twee verdachten stonden los van elkaar terecht en al snel werd duidelijk dat de ernstige verdenkingen er bij hen fors hebben ingehakt. Hun relatie kwam in zwaar weer terecht en de man raakte zijn baan kwijt. In het hoofd van de vrouw blijft maar rondspoken hoe zij onverwacht door agenten van huis werden gehaald. “Elke keer als er een kat langs de voordeur loopt en het buitenlicht aangaat, ben ik bang dat de politie weer op de stoep staat”, vertelde ze emotioneel.
De vrouw heeft altijd ontkend dat zij haar kindje heeft mishandeld of heeft laten vallen. Zij barstte in de rechtszaal meerdere keren in snikken uit. Ze had ook nooit iets bij haar kindje bespeurd dat het gevolg zou kunnen zijn van geweld. Een enkele keer had ze een rood of een blauw plekje gezien, maar daarvoor was altijd een onschuldige verklaring geweest: geprikt door een mug, bijvoorbeeld, of zelf met zijn rammelaar tegen zijn gezicht geslagen.
Oude breuken
Op de dag dat het kinderdagverblijf alarm sloeg, had de vrouw zelf al gezien dat haar baby een rode plek op zijn lijfje had. Ze stuurde haar vriend een foto en ze bespraken wat het kon zijn. Het leek op uitslag, maar ook op een handafdruk. De man dacht dat hij de baby een dag eerder wat te stevig had vastgepakt toen het kindje last van krampjes had. Hij trok ook bij de eerste politieverhoren het boetekleed aan. Zijn vrouw en schoonmoeder hadden hem al eens verweten dat hij te lomp en te grof met het kindje omging. Hij wist op dat moment nog niet dat er ook allerlei oudere breuken bij de baby waren vastgesteld.
De ribfracturen waren meer dan twee maanden oud en op verschillende momenten ontstaan. Volgens deskundigen konden ze niet zijn veroorzaakt bij de geboorte. Hoe oud de scheurtjes in de schedel precies waren, kon niet worden vastgesteld. Maar volgens de officier van justitie hadden ze dodelijk kunnen zijn of blijvende invaliditeit bij het kindje kunnen veroorzaken.
De officier concludeerde tijdens de zitting dat er onvoldoende aanwijzingen zijn dat de moeder betrokken was bij mishandeling van haar baby. Zij vroeg de rechtbank om de vrouw vrij te spreken. Voor de man zag het OM het anders. Hij had immers meerdere keren erkend dat hij te lomp met het kind was omgegaan. Tijdens een verhoor bij de rechter-commissaris verklaarde hij dat hij nooit opzettelijk geweld tegen het kindje had gebruikt. “Misschien was hij door vermoeidheid en stress onbedoeld te grof geweest”, had hij schuldbewust gezegd.
Zondenbok
Maar volgens de nieuwe advocaat van de vader heeft zijn vorige raadsman hem niet goed bijgestaan en hem hebben aangepraat dat hij mogelijk schuldig was. Volgens haar trekt haar cliënt vanuit een minderwaardigheidsgevoel de rol van zondenbok naar zich toe. De advocaat denkt ook dat de moeder eerder de schuldige is, maar dat hard bewijs ontbreekt. Het OM eiste een jaar gevangenisstraf tegen de vader, waarvan de helft voorwaardelijk, maar daar gaat de rechtbank dus niet in mee.
Inmiddels is het stel weer bij elkaar en zijn ze vrijwillig in relatietherapie gegaan. Hun kindje woont deels bij zijn oma. SAVE Jeugdbescherming houdt toezicht en is positief over de ontwikkelingen binnen het gezin. Het kindje zou over een aantal maanden ook weer volledig bij zijn ouders kunnen gaan wonen.
Met dank an onze samenwerkingspartner RTV Utrecht / Riks Ozinga
