Jetty Mathurin grapt er in ‘Opvliegers’ weer ongedwongen op los. “Regelmatig gaat de zaal plat als ze de opmerkingen uit het publiek pareert, of orders uitdeelt aan de mensen op de achterste rij die te hard zouden lachen.” (Spits) Op 28 september in Theater De Kom om 20.15 uur.
Winti betekent letterlijk in het sranan wind. En het gaat Jetty Mathurin voor de wind. Met haar vorige voorstelling ‘Welopgevoed’ die ze 120 keer speelde brak ze door naar een groter, ook grotendeels wit publiek. Mathurin is een overrompelend, hartverwarmend en goedlachs podiumbeest, dat het publiek laat lachen, ontroert maar ook confronteert met onbehagen. Dat doet ze in ‘Opvliegers’ opnieuw. Als zichzelf en als haar meesterlijke alter egos, de moederlijke Taante en haar brutale neef Stanley.
Jetty over ‘Opvliegers’:
‘Opvliegers’ gaat over alles wat je ziet en voelt als je opvliegt. Deze voorstelling gaat over de verschillende dingen die ik heb gezien tijdens mijn vlucht.
‘Opvliegers’ gaat over aarde, over de hemel en dus over alles wat er tussen hemel en aarde is. ‘Opvliegers’ gaat over stijgen en landen en ook over stijgen en neerstorten. Ik fladder, maar niet op de automatische piloot. Ik vlieg zelf.
‘Opvliegers’ gaat over mijn winti. Mijn winti is balans: je eigen plek vinden te midden van de invloeden van buitenaf, je niet afhankelijk opstellen, maar handelend optreden om je leven te verbeteren. Een opvlieger duurt een leven lang.
