Bij de werkzaamheden aan de Prinses Beatrixsluis is er een grote rol voor duurzaamheid weggelegd. Hoe zien de duurzaamheidsmaatregelen eruit en wat heeft het tot nu toe opgeleverd? Manager Realisatie Koen Verdonk van aannemerscombinatie Sas van Vreeswijk vertelt over de belangrijkste maatregelen.
Zowel in de realisatiefase van het project Aanleg 3e kolk Beatrixsluis en verbreding Lekkanaal als daarna staat duurzaamheid hoog op de agenda. Rijkswaterstaat wil immers in 2030 energieneutraal zijn, dus moeten ook aannemers(-combinaties) daar hun bijdrage aan leveren. CO2-uitstoot en energieneutraal zijn termen die dagelijks voorbij komen, aldus Koen Verdonk. ‘Tijdens de realisatiefase hebben we duurzaamheid met name laten terugkomen in de beperking van onze CO2-uitstoot en de inzet van duurzame materialen. We hebben met het hoogste ambitieniveau gewerkt als het gaat om bewustzijn en de vermindering van CO2-uitstoot.’
Koen Verdonk
Netstroom
Verdonk noemt als voorbeeld de vervanging van generatoren door netstroom. ‘Netstroom verbruikt minder CO2 dan generatoren, dus hebben we een zware netstroomaansluiting van 1.000 ampère gebruikt. Zelfs de torenkraan die we gebruikten bij flinke til- en hijsklussen draaide op netstroom. Daarnaast nemen we alle afgenomen elektriciteit af als groene stroom.’
Hergebruik
Ook is er tijdens de bouw zo veel mogelijk materiaal hergebruikt, aldus Verdonk. ‘Grond, zand, betonpuin en asfalt dat vrijkwam, hebben we grotendeels elders opnieuw ingezet. Betonpuin hebben we bijvoorbeeld gebruikt onder de rijplaten op de bouwwegen. Daarnaast hebben we houten en stalen bekistingen voor de beton- en staalconstructies groter dan nodig was ontworpen, zodat deze ook op andere locaties bruikbaar waren.’ Naast hergebruik van materialen was ook de materiaalkeuze een belangrijk punt van aandacht, geeft Verdonk aan. ‘Voor de gebruikte betonmortel hebben we een ander type cement gebruikt dan puur technisch gezien nodig was. Dit was duurder, maar wel schoner vanwege de lagere uitstoot.’
Logistiek
‘De duurzaamheidsgedachte beperkte zich niet tot de bouwplaats’, vertelt Verdonk. ‘Voor het beton zijn we actief op zoek gegaan naar een leverancier uit de buurt, zodat we het transport konden beperken. Staal, grond, stortsteen en zand lieten we per schip naar de bouwplaats brengen in plaats van met de vrachtwagen en als er wel vrachtwagens als transportmiddel werden ingezet, was dit buiten de spits. Verder hebben we appartementen in de buurt van de Beatrixsluis beschikbaar gesteld, zodat met name onze Belgische collega’s van Jan de Nul niet dagelijks zo’n grote afstand voor woon-werkverkeer hoefden af te leggen.’ Verdonk blikt alvast tevreden terug: ‘De resultaten mogen er zijn. Met deze maatregelen hebben we duizenden tonnen minder CO2 uitgestoten. Daar zijn we trots op!’
Energieneutrale sluis
‘Maar daarmee is het duurzaamheidsverhaal nog niet ten einde’, merkt Verdonk op. ‘Sas van Vreeswijk is ook 27 jaar lang verantwoordelijk voor het onderhoud van het sluizencomplex. Ook hierbij hebben we dus goed gekeken naar hoe we dit schoon en slim kunnen aanpakken. Los van het ontwerpen met energiezuinige machinerie, letten we ook op het energieverbruik van de sluis’, legt Verdonk uit. ‘Het is de bedoeling dat er circa 1.500 zonnepanelen op het sluizencomplex komen te liggen. Daarmee laten we de sluis energieneutraal werken. Diverse stakeholders, waaronder het hoogheemraadschap en de landschapsarchitect, beslissen mee over de keuze van het type zonnepanelen en waar ze binnen het sluizencomplex komen te liggen; de Beatrixsluis heeft een monumentale status, dus esthetische overwegingen spelen een grote rol.’
Inspirerend voorbeeld
Ook in de toepassing van de verschillende sluisonderdelen zie je duidelijk een groene keuze. Verdonk: ‘Wij hebben voor 4 roldeuren gekozen, zodat we 2 reservedeuren hebben en we ze om en om kunnen inzetten. Dat zorgt voor minder slijtage. Verder hebben we per deur voor vier kleinere in plaats van twee grotere elektromotoren gekozen. Dat vraagt minder energie.’ Verdonk besluit: ‘Dit hele project zit vol met groene en slimme keuzes en is daarmee hopelijk een inspirerend voorbeeld voor toekomstige sluisprojecten.’
Met dank aan Rijkswaterstaat.
