Na de nodige publiciteit en acties en reacties van omwonenden, komt de gemeente Nieuwegein uiteindelijk toch maar eens een kijkje nemen om te bezien of en hoe de vaart er uit gehaald kan worden qua fiets- en bromfietsverkeer op het voetpad langs het buurthuis en medisch centrum “De Galecopperboog.” Buurtbewoner Simon Bol voert daar zijn eenmansstrijd tegen ‘huftersooters en -fietsers.’ ‘Het voetpad van de Galecopperdijk naar het winkelcentrum in Galecop wordt namelijk vaak misbruikt door (bezorg)scooters en fietsers’ aldus Bol eerder tegenover onze redactie.
Simon Bol: ‘Een zigzaghek is best duur dus het wordt iets met plantjes. Het mag niet te veel kosten want het werkt toch niet. Dat is de indruk die ik krijg. Maar goed, alles beter dan het oorspronkelijke plan, want dat was: Niets doen! Niets doen is in deze dure tijd best populair bij veel gemeenten. Het is altijd snel klaar en het kost geen cent. Mooi toch?’
‘De nadruk wordt andermaal gelegd op het beleid van de gemeente: “Zo min mogelijk paaltjes en hekken in de openbare ruimte.” Op zich zelf is dat een loffelijk streven. Een soort van paradijs op straat. Wie kan daar nou tegen zijn? Anno 2020 betekent dat in de praktijk: Iedereen zoekt het maar uit en op het trottoir gelden de wetten van de sterkste! Op de fietspaden gaat het tegenwoordig ook al aardig die kant op, maar dit ter zijde. Dat bejaarden met en ook zonder rollator of scootmobiel niet tot die sterksten behoren behoeft geen verder betoog. En als er dan toch lieden zijn die de verkeersregels aan hun laars lappen en voetgangers de stuipen op het lijf jagen dan is daar een taak voor de politie. Die moeten immers handhaven! Dat is toch hun plicht?’
‘Dat het de structureel onderbemande en onderbetaalde politie, zeker in corona tijden, inmiddels van alle kanten over de schoenen loopt, is kennelijk in gemeentekringen nog niet helemaal doorgedrongen. Ze hebben het te druk met besturen en hebben geen tijd voor de krant of tv. Die werkdruk en onderbezetting geldt overigens ook voor Boa’s. Daar waar de infrastructuur uitnodigt tot permanente overtredingen moet de politie het maar oplossen. Dat de politie hier zelf anders over denkt laat zich raden.’
‘Wie verwachtte dat de gemeente, na kennisneming van de vele reacties en klachten van buurtbewoners en misschien geholpen door een voortschrijdend inzicht, van gedachten is veranderd, die vergist zich. Men komt louter in beweging, omdat men zich door de publieksactie voor het blok gezet voelt. Het gaat dus niet van echt van harte. Van een ruimhartige welwillendheid om de ouder wordende medemens in onze sterk vergrijsde buurt een veilig heenkomen naar dokter of winkelcentrum te bieden is naar mijn mening absoluut geen sprake.’
‘Waar de gemeente zich wel grote zorgen over maakt is de kans dat iemand zich wel eens ernstig zou kunnen bezeren aan dat illegaal geslagen houten paaltje. De gemeente draagt dan immers wel de verantwoordelijkheid. Daarom moet het ook zo rap mogelijk weg!’
‘Waar men op hardnekkige wijze aan voorbij gaat, is de meer realistische en voor de hand liggende kans dat bij een ontbrekende versperring, bejaarden van schrik, of al is het maar na licht aangetikt te zijn door een (brom)fietser, ten val komen, een heup breken of ander letsel oplopen. Daar voelt men zich dan kennelijk weer niet verantwoordelijk voor!’
‘Wellicht ten overvloede: Bij tachtigplussers betekent een botbreuk in het broze gestel bijna altijd einde verhaal als het gaat om zelfstandig wonen. Tachtigplussers zijn immers meestal alleenstaand en belanden dan vaker in een zorginstelling. Soms permanent. Ik ben geen econoom, maar volgens mij gaat dat de gemeente via de WMO beduidend meer kosten dan een paaltje of een hekje op straat, daar waar het nodig is. Nog vele malen belangrijker dan de gemeentelijke zorgen over kosten en sommige aansprakelijkheden acht ik het voorkomen van menselijk leed dat hier hoe dan ook, aan de orde is. Wat dat laatste betreft zet ik de gemeente met alle liefde voor het blok.’
